Τετάρτη, 1 Φεβρουαρίου 2012
"Ξενία" Καστοριάς: Όλο το ιστορικό της μη παραχώρησης και ένα σπανιότατο βίντεο από τα εγκαίνια του το Δεκεμβρίου του 1955 (βίντεο)
Μετά από παλινωδίες ετών, που επέβαλαν οι αγκυλώσεις των φορέων της τοπικής αυτοδιοίκησης, για τη τύχη του "Ξενία", το κτίριο του ιστορικού ξενοδοχείου, βγαίνει τελικά στο "σφυρί", μαζί με πολλά άλλα "φιλέτα" της δημόσιας περιουσίας, σε τιμές που θα...διαμορφώσει η αγορά και το κακό επενδυτικό κλίμα!
Το «Ξενία» της Καστοριάς μπορεί να υπαχθεί στις διατάξεις της νομοθεσίας που αφορά τα νεότερα διατηρητέα. Πράγματι ο Νόμος 3028/02 "για την προστασία των Αρχαιοτήτων και εν γένει της Πολιτιστικής Κληρονομιάς" επιχειρεί να εκσυγχρονίσει και να εναρμονίσει το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο με τις επιταγές του Συντάγματος του 1975 και την νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, καθώς και με τις διεθνείς συμβάσεις που η Ελλάδα έχει κατά καιρούς συνυπογράψει. Μεταξύ των άλλων ζητημάτων στο Νόμο περιλαμβάνεται και η υιοθέτηση της αρχής του "μνημείου" για τα έργα που ανήκουν σε περιόδους πολύ διαφορετικές μεταξύ τους. Στο άρθρο 6 βεβαιώνεται ότι στα ακίνητα μνημεία περιλαμβάνονται, εκτός των άλλων και "τα νεότερα πολιτιστικά αγαθά που ανάγονται στην περίοδο των εκάστοτε τελευταίων εκατό ετών και χαρακτηρίζονται μνημεία λόγω της ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής, πολεοδομικής, κοινωνικής, εθνολογικής, λαογραφικής, τεχνικής, βιομηχανικής ή εν γένει ιστορικής, καλλιτεχνικής ή επιστημονικής σημασία τους".
Για την ιστορία θα αναφέρουμε ότι για πρώτη φορά τέθηκε θέμα παραχώρησης του Ξενία στο Δήμο Καστοριάς το έτος 2003 με διαμεσολάβηση του τότε υπουργού Φ. Πετσάλνικου προς την αρμόδια υπουργό Ανάπτυξης Βάσω Παπανδρέου. Το τίμημα που κλήθηκε να καταβάλει τότε ο Δήμος Καστοριάς ανέρχονταν στο ποσό των 264.123 ευρώ για σαράντα χρόνια.
Ακολούθησε ένας κύκλος διαβουλεύσεων με τον Δήμο Καστοριάς και με τον τότε δήμαρχο Δ. Παυλίδη ο οποίος προέβαλε την αξίωση να παραχωρηθεί δωρεάν το Ξενία.
Μετά το ναυάγιο των διαπραγματεύσεων ακλούθησε μια μακρά περίοδος σιωπής, όπου εν τω μεταξύ επιδεινώθηκε ακόμα περισσότερο η κακή εικόνα του κτιρίου.
Το θέμα περιέπλεξε ακόμα περισσότερο η απόφαση της ΕΤΑ το καλοκαίρι του 2007 με κυβέρνηση πλέον της Ν.Δ., να άρει την προηγούμενη απόφαση της για την παραχώρηση του Ξενία στο Δήμο Καστοριάς, ανοίγοντας παράλληλα το δρόμο και για την απόκτηση του από ιδιώτες. Για την εξέλιξη αυτή, η Εταιρεία Τουριστικών Ακινήτων επιρρίπτει ευθύνες στην τότε Δημοτική Αρχή, λέγοντας ότι: "Η παραχώρηση αυτή δεν ολοκληρώθηκε, διότι ο Δήμος δεν εκπλήρωσε την υποχρέωση καταβολής του συμφωνηθέντος ανταλλάγματος, κρατώντας όλο αυτό το διάστημα, το Ξενία Καστοριάς, δεσμευμένο και σε αχρησία, με συνέπεια το ακίνητο να βρίσκεται σήμερα σε κακή κατάσταση και η ΕΤΑΑ.Ε. να υφίσταται οχλήσεις και κατηγορίες από φορείς και πολίτες ως διαχειριστής του ακινήτου".
Ως προς αυτό η ΕΤΑ είναι απόλυτα ειλικρινής, αφού είναι γνωστό τοις πάσι, ότι την ευθύνη για το ναυάγιο των διαπραγματεύσεων, φέρει αποκλειστικά ο τότε "καπετάνιος" του Δήμου, ο οποίος προέβαλε την διπλωματία του "τσαμπουκά", αντί να καταβάλει το τίμημα των 264.123 ευρώ, που απαιτούσαν τα Τουριστικά Ακίνητα!
Στην συνέχεια, όταν αναθερμάνθηκε το θέμα του Ξενία, την σκυτάλη από τον Δήμο παρέλαβε η Νομαρχία και προσωπικά ο Κ. Λιάντσης, που τέθηκε επικεφαλής μιας σταυροφορίας για την απόκτηση του κτηρίου.
Έτσι άρχισε ένας νέος κύκλος διαβουλεύσεων με την κεντρική εξουσία, χωρίς, ωστόσο, να απαντηθεί το ουσιώδες ερώτημα: Πώς θα αξιοποιηθεί το Ξενία; Οι απαντήσεις που δόθηκαν κατά καιρούς από τους ενοίκους του Διοικητηρίου κάλυψαν ένα ευρύ φάσμα αντικρουόμενων απόψεων, που, ως φαίνεται δεν έπεισαν τους δικαιολογημένα δύσπιστους διαχειριστές των τουριστικών ακινήτων! Και οι διαβουλεύσεις οδηγήθηκαν για πολλοστή φορά σε αδιέξοδο! Παρ' όλα αυτά, η ΕΤΑ, για λόγους καθαρά πολιτικής πρακτικής, άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να συζητήσει εκ νέου το θέμα με τον Νομάρχη Καστοριάς, με βάση "την υποβολή πλήρους σχεδίου προτάσεων σε προδιαγραμμένα πλαίσια" και όχι με την προχειρότητα, με την οποία κινήθηκε η Νομαρχία μέχρι τώρα, διατυπώνοντας "συνοπτικά σε μία παράγραφο, ορισμένες προτάσεις"!
Από τα παραπάνω, γίνεται εμφανές, ότι η Νομαρχία δεν χειρίστηκε το θέμα με την δέουσα σοβαρότητα και επί τη βάσει ενός σχεδίου αλλά επαναπαύθηκε στους αυτοσχεδιασμούς και στην διαπραγματευτική "επάρκεια" του Νομάρχη! Και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε...
Είχε προηγηθεί βέβαια από την ΕΤΑ η υποβολή ενός μνημονίου, με το οποίο έθετε ορισμένους όρους για την έναρξη των διαπραγματεύσεων, μέχρι την οριστική παραχώρηση του Ξενία, στην Νομαρχία Καστοριάς. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονταν και η προέγκριση ενός δανείου ύψους 2 εκ. ευρώ, από ιδιωτική τράπεζα, για την εξαγορά και ανακατασκευή του κτηρίου. Το θέμα του δανείου, εισήλθε με την μορφή του "κατεπείγοντος" στο Νομαρχιακό Συμβούλιο Καστοριάς αλλά ανακλήθηκε όταν διαπιστώθηκε ότι η διαδικασία δεν ήταν σύννομη και η τελική διατύπωση αντικαταστάθηκε από μια αόριστη εξουσιοδότηση του σώματος προς τον Νομάρχη, για τον χειρισμό του όλου θέματος!
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην ΚΑΣΤΟΡΙΑΝΗ ΕΣΤΙΑ που κυκλοφορεί
Επιμέλεια: Μπέτσκας
Δείτε τα εγκαίνια του "Ξενία" Καστοριάς το Δεκεμβρίου του 1955 από τον Γεώργιο Ράλλη, υπουργό Προεδρίας της τότε Κυβερνήσεως.
Έργο των αρχιτεκτόνων Χαράλαμπου Σφαέλλου (διευθυντή των Τεχνικών Υπηρεσιών του ΕΟΤ) και της Μ. Ζαγορησίου (1952-53)
- apos είπε...(kastoriaMIA)
- Διαβάζοντας το άρθρο περί παραχώρησης του Ξενία στην τοπική μας κοινωνία έχω να παρατηρήσω τα εξής . Γιατί θα πρέπει πάντα σ΄ αυτόν τον τόπο να επιρρίπτουμε τις ευθύνες σε λάθος κατά την άποψή μου ανθρώπους ? Και μάλιστα σ΄ εκείνους που μόνοι τους απ΄ όλους τους άλλους προσπάθησαν να το πάρουν και να το παραχωρήσουν στην πόλη της Καστοριάς ? Σε πρώτη φάση , μόνος του ο Παπουλίδης πάλεψε να πάρει το συγκεκριμένο κτίριο και να το μετατρέψει σε Παπαλαζάρειο Πολιτιστικό κέντρο με τα χρήματα της δωρεάς Παπαλαζάρου . Το ελληνικό κράτος , με τη διαμεσολάβηση μάλιστα του συντοπίτη μας τότε υπουργού Πετσάλνικου , του ζήτησε ένα κάρρο λεφτά για να του το παραχωρήσει . Λες και ο Παπουλίδης θα το έπαιρνε για τον εαυτό του . Σε δεύτερη φάση η ίδια αντιμετώπιση και στον τότε Νομάρχη Καστοριάς , τον Λιάντση , από το ελληνικό δημόσιο . Έτρεξε , πάλεψε , προσπάθησε , αλλά μόνος του χωρίς καμιά συμπαράσταση και από πουθενά . Μόνο εχθρούς συναντούσε κι αυτός , όπως άλλωστε και ο Παπουλίδης στην πρώτη φάση της ιστορίας . Και ερχόμαστε τώρα , που αποκαλύπτονται πλήρως οι διαθέσεις του κράτους (το βγάζει για πούλημα) , να κατηγορούμε τους μοναδικούς ανθρώπους του τόπου μας που έτρεξαν το θέμα , προσπάθησαν , μάλλωσαν (θυμηθείτε λίγο τα ξεσπάσματα Παπουλίδη σε ραδιόφωνα , ή τις λεπτομέρειες , τις δυσκολίες και τα βρισίματα που αντιμετώπισε ο Λιάντσης από εκείνον τον ανεκδιήγητο "Νεοδημοκράτη" Πρόεδρο των τουριστικών ακινήτων , Αλλεβιζάτο (νομίζω ότι και σήμερα ο Σαμαράς του έχει δώσει περρίοπτη θέση στην ΝΔ , αναγνωρίζοντας την μεγάλη του αξία).Που ήταν όλοι οι υπόλοιποι "παράγοντες του τόπου" , για να πατήσουν πόδι ? Σε άλλες πόλεις αλήθεια της Ελλάδος δόθηκαν ή όχι "Ξενία" στις τοπικές αυτοδιοικήσεις ? Τους ζητήθηκαν αποτρεπτικά χρηματικά ανταλλάγματα ή τους παραχωρήθηκαν δωρεάν ? Είναι σίγουρο ότι παραχωρήθηκαν και μάλιστα χωρίς ανταλλάγματα . Την αυστηρότητά του πάντα το Ελληνικό κράτος την επιδεικνύει στην Καστοριά , γιατί ίσως οι αντιστάσεις μας είναι πολύ χαλαρότερες απ΄ ότι των υπολοίπων Ελλήνων .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου