|
|
«Η ΕΛΛΑΔΑ μπορεί! Η Ελλάδα θα τα καταφέρει!»... ΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΒΕΒΑΙΟ: Αργά ή γρήγορα η Ελλάδα θα ξαφνιάσει πάλι τον κόσμο!.. Ο,τι και αν πετύχει ο Σαμαράς με τους τροϊκανούς, πολλά δείχνουν ότι οι Ελληνες παίρνουν την τύχη στα χέρια τους. Οπως τότε. Πότε; Πάμε πίσω 70 χρόνια, στον Σεπτέμβρη του 1942. Τότε που η πατρίδα ήταν σκλαβωμένη στους ξένους κατακτητές, όπως είναι και σήμερα. Τότε που οι Ελληνες πέθαιναν κατά χιλιάδες από την πείνα. Τότε που άναψε μέσα τους εκείνη η επαναστατική φλόγα των προγόνων τους... Η ίδια φλόγα που ανάβει και σήμερα... ΗΜΟΥΝ και του λόγου μου ένας απλός αγωνιστής εκείνο τον καιρό. Και έζησα το κατέβασμα της χιτλερικής σημαίας από τον Γλέζο και τον Σάντα, την πρώτη αντιστασιακή πράξη στην Ευρώπη. Εζησα το πρώτο μεγάλο σαμποτάζ στην Ελλάδα που ήταν η ανατίναξη της χιτλερικής ΕΣΠΟ από τον ήρωα Κώστα Περρίκο της ΠΕΑΝ, με 48 Γερμανούς νεκρούς. Εζησα την ίδρυση των αντιστασιακών οργανώσεων ΕΑΜ και ΕΔΕΣ, που οδήγησαν τον λαό στον ένοπλο αγώνα. Εζησα την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοπόταμου, τη σπουδαιότερη αντιστασιακή ενέργεια της κατοχής. Εζησα και το εξ ίσου σπουδαίο κατόρθωμα, που ήταν η κατανίκηση της πείνας με τα λαϊκά συσσίτια αλληλεγγύης του τότε Αρχιεπισκόπου Δαμασκηνού. Με όλα αυτά η λεφτεριά δεν άργησε να έλθει… Ο λαός τα είχε καταφέρει από μόνος του όταν η διορισμένη ηγεσία του υπηρετούσε τον ξένο κατακτητή, όπως τον υπηρετεί σήμερα η... εκλεγμένη ηγεσία του. Ανάλογη όμως αντίσταση από τα κάτω έχει ξεκινήσει και στις μέρες μας. Λίγοι την έχουν συνειδητοποιήσει, λόγω της... μοναδικότητάς της. Μιλάμε για εκδηλώσεις που πράγματι ξαφνιάζουν. Και που ταρακούνησαν ακόμη και τη Μέρκελ, ακόμη και τους στυλοβάτες του Γιούρογκρουπ. Τόσο ώστε να βάλουν μπόλικο νερό στο κρασί τους. Θα σας επισημάνω γεγονότα που σηματοδοτούν αυτό το ιδιότυπο «ζορμπαλίκι» του λαού μας και που έχουν ξεφύγει από την προσοχή των μέσων ενημέρωσης, ενώ θα έπρεπε να είναι κορυφαία θέματα... ΤΙ ΣΑΣ ΛΕΕΙ έξαφνα εκείνο το γιγαντιαίο συρτάκι με τους 5.600 νέους στον Βόλο, που απετέλεσε παγκόσμια πρωτοτυπία και μπήκε στο βιβλίο Γκίνες; Και τι σας λέει εκείνο το πρωτότυπο φεστιβάλ του Ηρακλείου με τα 415 μαντολίνα που έπαιζαν επί ώρες λαϊκά τραγούδια και που μπήκε επίσης στο βιβλίο Γκίνες; Είναι ή δεν είναι αντίσταση στην κακομοιριά και στον ραγιαδισμό; Αντίσταση που από αρχαιοτάτων χρόνων παντρευόταν πάντα με τη μουσική; ΤΙ ΣΑΣ ΛΕΕΙ αυτή η πρωτόγνωρη κοσμοπλημμύρα στα μουσεία και στα μνημεία τη νύχτα της πανσελήνου και τι σας λένε τα αναρίθμητα φεστιβάλ χορού, μουσικής και ποίησης που τόσο πολλά, με τόση επιτυχία, δεν έχουν ξαναγίνει; Και τι σας λέει αυτή η μοναδική στον κόσμο επίδοση και βράβευση (με πρώτα βραβεία) νεαρών Ελλήνων σε παγκόσμιους διαγωνισμούς Μαθηματικών, Φυσικής, Πληροφορικής, Αστρονομίας και Διαστημικής Τεχνολογίας; Τι σας λένε τα «κινήματα της πατάτας» εναντίον των μεσαζόντων που ολοένα και πληθαίνουν; ΤΙ ΣΑΣ ΛΕΕΙ αυτή η ορμητική και απρόσμενη ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗ ΓΗ από φτασμένους επιστήμονες που βάλθηκαν να καλλιεργούν αμπέλια, να φτιάχνουν κρασιά που πωλούνται στην Κίνα 600 ευρώ το μπουκάλι, να παράγουν εκλεκτό ούζο και ρακί, να φυτεύουν μανιτάρια, να συλλέγουν φιστίκια, να διαλέγουν σπάνια βότανα και να εντυπωσιάζουν τις ξένες αγορές, προβάλλοντας μιαν άγνωστη Ελλάδα με σπάνιους θησαυρούς; ΤΙ ΣΑΣ ΛΕΕΙ αυτή η μαζική στροφή των Ελλήνων από το παμφάγο Ι.Χ. στο οικολογικό ποδήλατο της οικονομίας και της άσκησης; Και τι σας λέει, ετούτες τις μέρες, ακόμη μια στροφή από το καλοριφέρ στο ξύλο για το τζάκι και τη σόμπα, στο πλαίσιο της αντίστασης κατά των λαθρεμπόρων καυσίμων; Και τι σας λένε αυτές οι αυθόρμητες και λίαν συγκινητικές εκδηλώσεις αλληλεγγύης με καθημερινές προσφορές σε τρόφιμα, φάρμακα, παιχνίδια και βιβλία για φτωχόπαιδα, βαρέως χτυπημένα από την κρίση; ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ ΤΟ: Ηλθε η ώρα που η δόλια πατρίδα γεννοβολάει και πάλι ταλέντα, όπως γεννοβολούσε και τότε στα χρόνια της κατοχής. Ο Χατζηδάκις, ο Θεοδωράκης, ο Γλέζος, η Γλύκατζη - Αρβελέρ, ο Ελύτης, ο Σεφέρης, ο Αγγελόπουλος, η Παξινού, η Μαρία Κάλας (που πέθανε σαν σήμερα το 1977), αλλά και μερικοί φωτισμένοι εφοπλιστές -αργότερα ευεργέτες- ήσαν όλοι τους βλαστάρια μεγάλης εθνικής περιπέτειας. Η πατρίδα έζησε μαζί τους μια δοξασμένη πολιτιστική και οικονομική εικοσαετία. Ακολούθησε η παρακμή, η σαπίλα, η διαφθορά, το χάος. Και τέλος, η σημερινή ξένη κατοχή... Ερχεται όμως και πάλι η ανάκαμψη, η ανάσταση, η μεγάλη αλλαγή, με προπομπό τη μουσική και τον χορό του αθάνατου Ζορμπά!.. Ενας λεβέντης Ζορμπάς είναι ο λαός μας, με τα προτερήματά και τις αδυναμίες εκείνου. Και προ παντός με την άσβεστη δίψα για ζωή, δράση, χορό, τραγούδι, έρωτα και περιπέτεια. Οχι φυγή, όχι αυτοκτονία, όχι ραγιαδισμό. ΑΝΑΣΤΑΣΗ λοιπόν, ό,τι και αν λένε αυτοί που τον διοικούν, όσο και αν τον λογχίζουν εκείνοι που τον κρατάνε σταυρωμένο!.. | ||
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου