ΘΕΑΤΡΟΥ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗΣ ΑΣΑΦΕΙΑΣ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΠΡΟΣΧΩΜΕΝΝΝΝ ....

Non paper paparia

Ενημερώνομαι μέσω non paper! Κι έτσι αυτός που με ενημερώνει δεν αναλαμβάνει την ευθύνη για όσα μου λέει κι εγώ δεν αναλαμβάνω την υποχρέωση να τον πιστέψω.

Πρόκειται για μια γόνιμη εφαρμογή του motto των Λατίνων που αγαπούσε ιδιαιτέρως ο Μαρξ: «περί όλων αμφιβάλλειν»...., αλλά σε ένα ακόμα υψηλότερο επίπεδο, έτσι όπως το συνέλαβε ο κ. Βαρουφάκης εισηγούμενος στο φιλοσοφείν τη «δημιουργική ασάφεια».

Πάντως τα non paper (να κάνουν οι δραγουμάνοι ότι κάτι σου λένε κι εσύ να κάνεις ότι έχεις «έγκυρη πληροφόρηση») μου θυμίζουν το ένδοξο εκείνο αντικομμουνιστικό ανέκδοτο επί σοβιετικής παρακμής: «εμείς κάνουμε ότι δουλεύουμε κι εκείνοι κάνουν ότι μας πληρώνουν» (σ.σ.: άξιος ο μισθός μου).

Πλην όμως σιγά-σιγά εκπαιδεύομαι, λόγου χάριν: αν το non paper σου το φέρνει κοράκι, περιστέρι ή παπαγαλάκι, έχει να κάνει με το αν είσαι κουτορνίθι, μπούφος ή τσαλαπετεινός. Πρόκειται για μια θαυμάσια επιστροφή στη φύση, πριν να της αλλάξει τα φώτα ο πολιτισμός και να χρειαζόμαστε πέντε μάντεις και δέκα ψυχιάτρους (ο καθένας) για να καταλάβουμε τι λέει το φλυτζάνι, το Σύνταγμα και τα χειρόγραφα του κ. Σόιμπλε (τα οποία εσχάτως μουτζουρώνει η κυρία Μέρκελ, διότι στο τελευταίο non paper που έλαβα -με επισυναπτόμενη μια κρυστάλλινη σφαίρα- είδα ότι αυτοί οι δύο έχουν μεταξύ τους μεγάλες διαφωνίες: καβγαδίζουν αν θα πρέπει να μας απαγχονίσουν ή αν θα πρέπει να μας καρατομήσουν - διαφωνία την οποίαν, νομίζω, πρέπει να αξιοποιήσουμε.

Οπως τις δηλώσεις Πανούση, ο οποίος, Υπουργός ων, ομιλεί ως εγκληματολόγος, άρα μηδέν παρεξήγησις! (Αν και εμένα εξακολουθεί να με τρώει αυτή η δημιουργική ασάφεια μεταξύ υπουργού και εγκληματολόγου· ήτοι: όταν ο κ. Υπουργός λέει ότι «η κυβέρνηση είναι αιχμάλωτη του προγράμματος της Θεσσαλονίκης», πάλι ως εγκληματολόγος ομιλεί;)... Ωχ! 

Οπως καταλαβαίνετε, προσπαθεί η ταπεινότης μου να σας γράψει κι αυτή ένα non paper, αλλά μου βγαίνει σάχλα. Φταίει ο κ. Σάββας Ξηρός (αυτός με κλόνισε). Αυτό το υπόδειγμα φονιά και φασίστα, ο οποίος δεν θέλει να φορέσει βραχιολάκι διότι είναι θρησκόληπτος (όχι θρησκευόμενος, αλλά θρησκόληπτος, έξι-έξι-έξι και ξου-ξου-ξου, αν με εννοείτε). Αν ήμουν στα καλά μου, θα εκάγχαζα με εκείνους που θεωρούν τον κ. Ξηρό «ένοπλο σύντροφο», αριστερόν, αναρχικόν και δεν συμμαζεύεται. Οι ίδιοι εκείνοι υποκριτές που αν «έπιαναν» κανέναν όντως αριστερό ή κομμουνιστή να θρησκεύεται, θα του κρέμαγαν κουδούνια, ενώ τώρα που ο «δικός τους» πιάνεται να ’χει μπερδέψει τον Μπακούνιν με την Αποκάλυψη, ποιούνται την νήσσαν - πλην όμως, μην το σοβαρεύουμε το πράγμα, σήμερα βρισκόμαστε στην επικράτεια των non paper και των ευφημισμών.

Κάνεις, για παράδειγμα, σμπαράλια (ό,τι απέμεινε απ’) το Ασφαλιστικό και λες ότι το «εκσυγχρονίζεις», ότι το «καθιστάς βιώσιμο», ικανό να ανταποκριθεί στην ανάπτυξη και να μην αποτρέπει τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας (των 320 ή 230 ευρώ).

Non paper (ο ευφημισμός τού παπάρια) και ευφημισμοί, καλή μου Κασσάνδρα. Τι σημαίνει «ρήτρα μηδενικού ελλείμματος για το Ασφαλιστικό», κόρη μου;

Οτι είσαστε όλοι μηδενικά, καλέ μου...

e-nikos