Φαήλος Κρανιδιώτης : Παρά τις προδοσίες, η ιστορία συνεχίζεται
Θυμάμαι τον ΓΑΠ με εκείνη τη σουπιά με το σακιδιάκι και τα μαρκαδοράκια, τον Παπακωνσταντίνου.
Επί μήνες μετά την πολιτική απάτη με την οποία υπέκλεψαν την ψήφο των Ελλήνων, αντί να σκιστούν να λάβουν άμεσα μέτρα για το τσουνάμι της κρίσης που διέσχιζε τον Ατλαντικό κι ερχόταν σαν κινούμενο κυκλώπειο τείχος πάνω καταπάνω μας, γυρνούσαν στις ρούγες καθυβρίζοντας και κατασυκοφαντώντας την Πατρίδα και τον λαό. Ο ΓΑΠ έβριζε τα «10.000.000 καγκουρό», που έχουν ταΐσει και ποτίσει πολυτελώς αυτόν και το σόι του τρεις γενιές.
Δυστυχής αχθοφόρος του ονόματος του πατριώτη Γεωργίου Παπανδρέου, του συνεργάτη της Επανάστασης του 1922, του πρωθυπουργού που αντέστη στην κομμουνιστική χωριστική ανταρσία του Δεκεμβρίου 1944, που είχε το θάρρος να στείλει στην Κύπρο την Ελληνική Μεραρχία και να πει στον Τζόνσον και τον Μακναμάρα, που ζητούσαν υποχώρηση στα τουρκικά συμφέροντα, το περίφημο «λυπούμεθα που η μεγάλη μας φίλη και σύμμαχος εις δύο Παγκοσμίους Πολέμους και εις Κορέαν μάς θέτει το δίλημμα που μας έθεσε και η φασιστική Ιταλία του Μουσολίνι. Και λυπούμεθα που στη μεγάλη φίλη και σύμμαχο είμεθα υποχρεωμένοι να δώσουμε την ίδια απάντηση: ΟΧΙ».
Οταν οι Αμερικανοί, έκπληκτοι, είδαν την ακλόνητη στάση ενός πιστού ως τότε συμμάχου, μας πρόσφεραν στην ουσία την Ενωση διά του Σχεδίου Ατσεσον, το οποίο τορπίλισαν ο Μακάριος και η εκφύλιση των πολιτικών γονιδίων, ο Ανδρέας, παρά την έντονη διαφωνία του Γέρου, που είδε την Ενωση να χάνεται. Προσωρινά, διότι η Ιστορία συνεχίζεται στο διηνεκές.
Σαράντα πέντε χρόνια από τότε ο εγγονός του καθύβριζε από ξένα βήματα την Ελλάδα, το Εθνος, αδρανούσε στην πρακτική πολιτική επί οκτώ μήνες και έφτιαχνε κλίμα για τους «τεμπέληδες» και «διεφθαρμένους» Ελληνες, ενώ τα ελλείμματα τεντώνονταν καταλλήλως. Ετσι, τον Μάιο του 2010 ήταν όλα κομπλέ για να μας ανακοινώσει τα συχαρίκια από το Καστελόριζο πως την κάτσαμε τη βάρκα, πως πια έχουμε μονόδρομο, ήτοι τρεις συνεργαζόμενες πηγές δανεισμού, που θα μας επέβαλλαν τους όρους τους για δεκαετίες. Πίσω από την υπόθεση Γεωργίου έχουν συσπειρωθεί ο ΓΑΠ και η παρέα του, υποθέτω και ο κατά δήλωσή του «μεταμφιεσμένος Ελληνας με αμερικανική καρδιά», ο αδερφούλης του ο Νίκος, τα μπακακάκια του Σταύρου, που αρμέγει γενικώς, ο Μάνος, η Ξαφά και το κακό συναπάντημα και, φυσικά, όλη η παρέα του Μητσοτάκη και του σκιώδους αληθινού αντιπροέδρου της Ν.Δ. Νίκου Γεωργιάδη, που θέλουν διακαώς κι αυτοί να χρεωθεί ο Κώστας Καραμανλής τη μετατροπή ενός προβλήματος χρέους και ελλείμματος σε κρίση δανεισμού, που μας οδήγησε πισθάγκωνα στην εγχείρηση της κοινωνίας με αλυσοπρίονο.
Αν ζητάτε την αλήθεια, δείτε την κάψα με την οποία στηρίζουν τον Γεωργίου και παρεμβαίνουν το ΔΝΤ κι άλλα εν Εσπερία καλόπαιδα. Μαζί τους είναι και όλη αυτή η δημοσιολογούσα και δημοσιογραφούσα ομοχειρία, που διέδιδε τα περί κουρασμένου, PlayStation, πως όλο πάει σε ταβέρνες, σουβλάκια κ.λπ. Αυτοί, βλέπετε, παίρνανε τηλέφωνο τους φίλους τους και τους λέγανε «ρε συ, πάμε στον Μπο Μπρούμελ για φιλέ μινιόν με σος Μαδέρα» και μετά, χορτάτοι, ξανακουλουριάζονταν στο χαλάκι της εξώπορτας των νταβατζήδων, που πλήρωναν τον λογαριασμό.
Ο Κ.Κ. σίγουρα έκανε λάθη, μόνο οι νεκροί δεν κάνουν. Υπήρξε όμως μια μικρή είδηση, που έδειξε μια μεγάλη αλήθεια, από τους βασικούς λόγους που τον μισεί όλος αυτός ο απίθανος θίασος ποικιλιών: από όλους όσοι πέρασαν, οι ίδιοι ή οι συγγενείς τους, για νοσηλεία στο «Ερρίκος Ντυνάν», ο μόνος που αρνήθηκε την παραμικρή έκπτωση ήταν ο Κώστας Καραμανλής.
Οι άλλοι τα πήρανε τα δωράκια τους και κάτι αργομισθίες. Ο Κ.Κ. δεν καθόταν στα τέσσερα σε ξένους και εγχωρίους. Επίσης, δεν του συγχωρούν την απόπειρα ανεξάρτητης εξωτερικής πολιτικής, το «Οχι» στο Βουκουρέστι, τις σχέσεις με τη Ρωσία, τη στήριξη στον Τάσσο για να πάει το Σχέδιο Ανάν-Απαρτχάιντ στον κουβά και τον Βασικό Μέτοχο. «Γιατί, κύριος, χαλάς την πιάτσα; Εμάς η γλώσσα μας έγινε σαν σόλα από άρβυλο στο Τριεθνές, τα γόνατα κι οι αγκώνες μας ματώσανε κι εσύ μιλάς όρθιος;»
Οι άλλοι τα πήρανε τα δωράκια τους και κάτι αργομισθίες. Ο Κ.Κ. δεν καθόταν στα τέσσερα σε ξένους και εγχωρίους. Επίσης, δεν του συγχωρούν την απόπειρα ανεξάρτητης εξωτερικής πολιτικής, το «Οχι» στο Βουκουρέστι, τις σχέσεις με τη Ρωσία, τη στήριξη στον Τάσσο για να πάει το Σχέδιο Ανάν-Απαρτχάιντ στον κουβά και τον Βασικό Μέτοχο. «Γιατί, κύριος, χαλάς την πιάτσα; Εμάς η γλώσσα μας έγινε σαν σόλα από άρβυλο στο Τριεθνές, τα γόνατα κι οι αγκώνες μας ματώσανε κι εσύ μιλάς όρθιος;»
Σε μια άλλη εποχή, τότε που ο Γέρος έγραφε το κατηγορητήριο του Εκτακτου Στρατοδικείου και λόγους του Πλαστήρα, κάποιοι από αυτούς που ευθύνονται για όσα ζούμε θα είχαν τώρα μπροστά τους μόνο τον αρειμάνιο μύστακα ενός Αξιωματικού του Ευζωνικού που θα τους ρώταγε αν θέλουν ένα τελευταίο τσιγαράκι κι αν θα γίνει με κουκούλα ή θα αντικρίσουν κατάματα τις κάννες των θρυλικών Μάνλιχερ.
Αυτά όμως πλέον δεν προβλέπονται εν τη ομαλότητι. Εχει όμως πάγκο και Κορυδαλλό, Ναύπλιο, Δομοκό κ.λπ. Ο,τι φοβήθηκε ο Τσίπρας να το φοβούνται κι άλλοι. Είπαμε, ο ρους της Ιστορίας συνεχίζεται…
Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης
Πρόεδρος της ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ
Δημοσιεύτηκε στην Δημοκρατία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου