25
12
13:37
Ξεχάστε αυτά τα Χριστούγεννα
Ούτε ο Ιονέσκο θα μπορούσε να περιγράψει τα Χριστούγεννα που
ζούμε σήμερα .Μια μέρα που θυμίζει άνοιξη και καθόλου χειμώνα. Ένα
εκτυφλωτικό φως από τ ν ελληνικό ήλιο – απέναντι στα σκοτάδια που έχουμε
μέσα μας και στην γκρίζα ζωή μας.
Και το θερμόμετρο στους 17 βαθμούς… Και μέσα σ’ αυτά τα ηλιόλουστα Χριστούγεννα να περιμένουμε τον Άγιο Βασίλη να μας έρθει παγωμένος μέσα στην κόκκινη γούνα του και τον σκούφο από την μακρινή Λαπωνία.
Η αποθέωση του παραλόγου και του σουρεαλισμού.
Αλλά παρακαλώ όλους σας αυτά τα τρελά φετινά Χριστούγεννα να τα ξεχάσετε αμέσως. Διαγράψτε τα. Σαν να μην τα ζήσατε ποτέ.
Γιατί αυτά δεν ήταν Χριστούγεννα. Και όχι μόνο γιατί είχε πολύ ήλιο. Κυρίως γιατί η ερημιά στους δρόμους το βράδυ της παραμονής και ανήμερα των Χριστουγέννων σου έσφιγγε την ψυχή και κάθε άλλο σε έκανε να νιώθεις ότι ζεις μια χριστουγεννιάτικη νύχτα. Γιατί τα κλειστά μαγαζιά ήταν πολλά. Γιατί εκείνα τα παλιά ρεβεγιόν σε σπίτια δεν έγιναν. Γιατί ο κόσμος κλείστηκε στα σπίτια του και δεν βγήκε ούτε έστω για ένα ποτάκι, όπως λέγαμε παλιά. Και γιατί ήταν πολλοί οι άστεγοι που κοιμήθηκαν μέσα σε χαρτόκουτα ή τις πυλωτές πολυκατοικιών.
Αυτά δεν είναι Χριστούγεννα. Να πάνε και να μην ξανάρθουν. Και στο χέρι μας είναι να μην ξανάρθουν.
Αφήστε με να πιστεύω ότι του χρόνου τέτοια Άγια Νύχτα όταν έρθει στην Ελλάδα ο Άγιος Βασίλης δε θα συναντήσει μια σκοτεινή χώρα όπως σήμερα αλλά μία Ελλάδα με πολλά φώτα και με το πρώτο ξεχασμένο χαμόγελο στους ανθρώπους της.
Δεν ξέρω, μπορεί να είναι το δικό μου χριστουγεννιάτικο όνειρο φέτος. Αλλά έστω και σαν όνειρο αφήστε με να το ζήσω.
Η αποθέωση του παραλόγου και του σουρεαλισμού.
Αλλά παρακαλώ όλους σας αυτά τα τρελά φετινά Χριστούγεννα να τα ξεχάσετε αμέσως. Διαγράψτε τα. Σαν να μην τα ζήσατε ποτέ.
Γιατί αυτά δεν ήταν Χριστούγεννα. Και όχι μόνο γιατί είχε πολύ ήλιο. Κυρίως γιατί η ερημιά στους δρόμους το βράδυ της παραμονής και ανήμερα των Χριστουγέννων σου έσφιγγε την ψυχή και κάθε άλλο σε έκανε να νιώθεις ότι ζεις μια χριστουγεννιάτικη νύχτα. Γιατί τα κλειστά μαγαζιά ήταν πολλά. Γιατί εκείνα τα παλιά ρεβεγιόν σε σπίτια δεν έγιναν. Γιατί ο κόσμος κλείστηκε στα σπίτια του και δεν βγήκε ούτε έστω για ένα ποτάκι, όπως λέγαμε παλιά. Και γιατί ήταν πολλοί οι άστεγοι που κοιμήθηκαν μέσα σε χαρτόκουτα ή τις πυλωτές πολυκατοικιών.
Αυτά δεν είναι Χριστούγεννα. Να πάνε και να μην ξανάρθουν. Και στο χέρι μας είναι να μην ξανάρθουν.
Αφήστε με να πιστεύω ότι του χρόνου τέτοια Άγια Νύχτα όταν έρθει στην Ελλάδα ο Άγιος Βασίλης δε θα συναντήσει μια σκοτεινή χώρα όπως σήμερα αλλά μία Ελλάδα με πολλά φώτα και με το πρώτο ξεχασμένο χαμόγελο στους ανθρώπους της.
Δεν ξέρω, μπορεί να είναι το δικό μου χριστουγεννιάτικο όνειρο φέτος. Αλλά έστω και σαν όνειρο αφήστε με να το ζήσω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου