Διαβάστε το ανέκδοτο:
Σάββατο 30 Ιουνίου 2012
ΙΤΑΛΙΚΟ "ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ - ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ"
«Δεν θα μας αφήσετε με τα σώβρακα!» δηλώνουν ημίγυμνοι οι Ιταλοί |
Οσοι συμμετέχουν μπαίνουν σε Εφορίες, τράπεζες και εισπρακτικές εταιρίες και πετώντας όλα τους τα ρούχα παραμένουν γυμνοί με κεντρικό σύνθημα... «Δεν θα μας αφήσετε με τα σώβρακα! Εμείς το χρέος δεν το πληρώνουμε» (Non ci lascerete in mutande! Noi il debito non lo paghiamo!).
Το κίνημα αυτό, αντιδρά με αυτόν τον ευρηματικό τρόπο στην απόφαση του υπουργείου οικονομικών, να προχωρήσει σε κατασχέσεις για οφειλές στις εφορίες.
Παρασκευή 29 Ιουνίου 2012
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΩΝ ΤΑΧΥΤΗΤΩΝ - ΟΠΩΣ ΜΑΣ ΒΟΛΕΥΕΙ.....
Η Χρυσή Αυγή δεν εξέλεξε Αντιπρόεδρο στη Βουλή
Μόνον 6 από τους 7 προβλεπόμενους,
αντιπροέδρους εξέλεξε η Βουλή, καθώς ο Πολύβιος Ζησιμόπουλος, ο οποίος
προτάθηκε από τη Χρυσή Αυγή δεν κατάφερε να συγκεντρώσει τις
απαιτούμενες 75 ψήφους.
Κατά συνέπεια η θέση του 7ου αντιπροέδρου θα μείνει κενή, όπως είχε δηλώσει νωρίτερα ο Πρόεδρος της Βουλής Ευάγγελος Μεϊμαράκης.
Ωστόσο, ενδιαφέρον προκαλεί ότι ο υποψήφιος αντιπρόεδρος της Χρυσής Αυγής δεν έλαβε μόνον τις...........
18 ψήφους που αντιστοιχούν στους βουλευτές του κόμματός του, αλλά 41 ψήφους, γεγονός που δείχνε ότι στηρίχθηκε και από 23 βουλευτές άλλων κομμάτων.
Από τη ΝΔ εκλέχθηκαν οι αντιπρόεδροι Α΄ Γιάννης Τραγάκης που έλαβε 235 θετικές ψήφους,48 λευκά και 2 άκυρα, Β΄ ο Θανάσης Νάκος με 235 θετικές ψήφους,48 λευκά και 2 άκυρα και Γ΄ ο Χρήστος Μαρκογιαννάκης με 235 θετικές ψήφους, 48 λευκά και 2 άκυρα.
Δ΄ αντιπρόεδρος εξελέγη από το ΣΥΡΙΖΑ ο Γιάννης Δραγασάκης με 227 θετικές ψήφους, 57 λευκά και 1 άκυρο, Ε΄αντιπρόεδρος εξελέγη από το ΠαΣοΚ ο Λεωνίδας Γρηγοράκος με 228 θετικές ψήφους, 54 λευκά και 3 άκυρα και ΣΤ΄αντιπρόεδρος από τους Ανεξάρτητους Έλληνες η Μαρία Κόλλια Τσαρουχά με 225 θετικές ψήφους, 56 λευκά και 3 άκυρα.
Κατά συνέπεια η θέση του 7ου αντιπροέδρου θα μείνει κενή, όπως είχε δηλώσει νωρίτερα ο Πρόεδρος της Βουλής Ευάγγελος Μεϊμαράκης.
Ωστόσο, ενδιαφέρον προκαλεί ότι ο υποψήφιος αντιπρόεδρος της Χρυσής Αυγής δεν έλαβε μόνον τις...........
18 ψήφους που αντιστοιχούν στους βουλευτές του κόμματός του, αλλά 41 ψήφους, γεγονός που δείχνε ότι στηρίχθηκε και από 23 βουλευτές άλλων κομμάτων.
Από τη ΝΔ εκλέχθηκαν οι αντιπρόεδροι Α΄ Γιάννης Τραγάκης που έλαβε 235 θετικές ψήφους,48 λευκά και 2 άκυρα, Β΄ ο Θανάσης Νάκος με 235 θετικές ψήφους,48 λευκά και 2 άκυρα και Γ΄ ο Χρήστος Μαρκογιαννάκης με 235 θετικές ψήφους, 48 λευκά και 2 άκυρα.
Δ΄ αντιπρόεδρος εξελέγη από το ΣΥΡΙΖΑ ο Γιάννης Δραγασάκης με 227 θετικές ψήφους, 57 λευκά και 1 άκυρο, Ε΄αντιπρόεδρος εξελέγη από το ΠαΣοΚ ο Λεωνίδας Γρηγοράκος με 228 θετικές ψήφους, 54 λευκά και 3 άκυρα και ΣΤ΄αντιπρόεδρος από τους Ανεξάρτητους Έλληνες η Μαρία Κόλλια Τσαρουχά με 225 θετικές ψήφους, 56 λευκά και 3 άκυρα.
CIAO MERKEL - THE P.I.G.S. TI SALUTANO
Τα λεωφορεία της Ρώμης γέμισαν με το σύνθημα Ciao Merkel!
Σε τρελά πανηγύρια ξέσπασαν οι Ιταλοί φίλαθλοι μετά τη νίκη
της «σκουάντρα ατζούρα» απέναντι στην Γερμανία και την πρόκριση στον
τελικό του Euro 2012. Μέχρι και τα… λεωφορεία «αποχαιρέτησαν» την
Μέρκελ!
Η έκρυθμη κατάσταση που επικρατεί στην Ευρώπη σε οικονομικό και
πολιτικό επίπεδο δεν θα μπορούσε να αφήσει ανεπηρέαστο και το Euro 2012
που διεξάγεται στα γήπεδα της Πολωνίας και της ...........
Ουκρανίας. Στο επίκεντρο
βρίσκεται η Εθνική Γερμανίας, κυρίως λόγω της πολιτικής της καγκελαρίου
Άνγκελα Μέρκελ, κυρίως απέναντι στις χώρες του Νότου.
Βέβαια, κάτι τέτοιο μπορούσε να το αντιληφθεί εύκολα κάποιος στον
προημιτελικό της Εθνικής Ελλάδας κόντρα στην «νάσιοναλμανσαφτ», ο οποίος
είχε πάρει έντονο πολιτικό χρώμα. Μέχρι και η Μέρκελ είχε αλλάξει το
πρόγραμμά της για να παρακολουθήσει από κοντά τον αγώνα των δύο εθνικών
ομάδων.
Το βράδυ της Πέμπτης (28/6) ήταν η… σειρά της Ιταλίας να μπει στη
«μάχη» κόντρα στην καγκελάριο, με τους διεθνείς της «σκουάντρα ατζούρα»
να αποδεικνύονται αντάξιοι των περιστάσεων και να παίρνουν την πρόκριση
απέναντι στο «συγκρότημα» του Γιόακιμ Λεβ.
Έτσι, μετά το τέλος του αγώνα, οι Ιταλοί οπαδοί γέμισαν τους
δρόμους και τις πλατείες της χώρας πανηγυρίζοντας με την ψυχή τους τη
νίκη, η οποία τους έδωσε την ευκαιρία να δηλώσουν την αντίθεσή τους στην
Γερμανίδα καγκελάριο.
Μάλιστα, οι Ιταλοί προχώρησαν ακόμα ένα… βήμα πιο κάτω, καθώς τα λεωφορεία της Ρώμης γέμισαν με συνθήματα… αποχαιρετισμού προς την Άνγκελα Μέρκελ, αλλά και αποθέωσης του Μάριο Μπαλοτέλι.
ΒΑΡΑΤΕ ΚΛΑΡΙΝΤΖΗΔΕΣ
Πάγκαλος σε Βενιζέλο. "Οταν εγώ ήμουν ΠαΣοΚ εσύ ήσουν ΚΟΔΗΣΟ"
Απάντηση - φωτιά στην Ιπποκράτους στέλνει ο Θόδωρος Πάγκαλος, μέσω
twitter, λίγες ώρες αφότου «κύκλοι» και στελέχη τον κάλεσαν να
σιωπήσει.
Ο πρώην υπουργός στρέφει κυρίως τα βέλη του στον Ευάγγελο Βενιζέλο :
«Εσείς άραγε πού είσαστε; Μερικοί δεν είχατε γεννηθεί, άλλοι κυκλοφορούσατε στην Ενωση Κέντρου και μερικοί κατά ΚΟΔΗΣΟ μεριά»,
αφήνοντας υπαινιγμούς για την..............
κεντρογενή προέλευση του κ. Βενιζέλου, ο
οποίος εντάχθηκε στο ΠΑΣΟ το 1989, ως κυβερνητικός εκπρόσωπος.
«Για να μην αναφερθούμε στις βαρύτερες περιπτώσεις που ανακάλυψαν το ΠαΣοΚ μετά το '81»
Απαντώντας και στις δηλώσεις του Νίκου Ανδρουλάκη, τρίτου στο
ψηφοδέλτιο Επικρατείας, ο οποίος δήλωσε ότι είναι παράλογο να τίθεται
θέμα ηγεσίας στο κόμμα όταν ο νέος πρόεδρός του εξελέγη πριν από δύο
μήνες και πρόσθεσε ότι «ο κάθε κύριος Πάγκαλος, και το κάθε στέλεχος,
όταν λαμβάνεται μια δημοκρατική απόφαση από τα συλλογικά όργανα, πρέπει
να υπηρετεί την απόφαση αυτή», ο πρώην υπουργός απαντά :
«Οι κύκλοι ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ με μικρή ή μεγάλη διάμετρο λένε ότι το μέλος πρέπει να «υπηρετεί» τις αποφάσεις της ηγεσίας». Και σχολιάζει τον όρο «υπηρετεί» ως εξής :
«Υπηρέτης είναι αξιοπρεπές επάγγελμα. Προτιμώτερο από το να
είσαι ανεπάγγελτος και αργόμισθος υπάλληλος ενός χρεοκοπημένου
κόμματος»
Για την βουλευτή Αττικής (πρώην εκλογική περιφέρεια του κ. Πάγκαλου)
η οποία κάλεσε χθες τον πρώην υπουργό να σιωπήσει λέγοντας «Αυτό το
συγκεντρωτικό σύστημα δεν πρέπει να το αλλάξουμε ; Και όσοι το
υπηρέτησαν κάποιες δεκαετίες, όπως ο κ. Πάγκαλος, δεν πρέπει να
σιωπήσουν επιτέλους ;» ο πρώην υπουργός γράφει στο τουίτερ :
«Κοίτα ποιοί μιλάνε. Τον Αύγουστο του '74 πυρήνας πρωτοβουλίας
δημιούργησε το ΠΑΣΟκ στην Ελευσίνα. Ο Πάγκαλος, άσχετοι, ήταν ένας από
αυτούς».
Κύκλοι της Ιπποκράτους σχολίαζαν χθες ότι το ΠΑΣΟΚ δεν βρίσκεται σε
περίοδο διαγραφών αλλά εγγραφών και πρόσθεταν ότι το θέμα είναι «εάν ο
κ. Πάγκαλος θα εγγραφεί στην τοπική της περιοχής του». Τότε θα μπορεί,
σημείωναν με νόημα, να εκφράζει την άποψή του και να μετέχει στον
δημόσιο διάλογο για ανασύσταση της κεντροαριστεράς.
Πέμπτη 28 Ιουνίου 2012
ΤΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Ανέκδοτο: Δυο ηλικιωμένοι μιλάνε για το σεξ!
Τι λένε δυο ηλικιωμένοι για τη σεξουαλική τους ζωή; Το παρακάτω ανέκδοτο κάνει το γύρο του διαδικτύου
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΕ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΘΑ ΑΠΟΚΑΛΥΦΘΕΙ ΤΙΠΟΤΕ ΕΠΙ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ Η ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΘΑ ΚΑΤΑΛΗΞΕΙ ΣΤΟΝ "ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΛΑΘΟ ΤΩΝ ΑΧΡΗΣΤΩΝ" ? ΜΗΠΩΣ Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΓΧΩΡΟΧΑΡΤΙ ΙΣΧΥΕΙ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΣΚΑΝΔΑΛΩΝ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ?
Η κυβέρνηση Παπανδρέου, ο μεγαλοεπιχειρηματίας και η Deutche Telekom
Σε μια αποκάλυψη-σοκ προχώρησε ο ΟΟΣΑ, μέσω της τελευταίας έκθεσής του στην οποία χαρακτηρίζει την Ελλάδα «παράδεισο για μαύρο χρήμα, διεθνή διαφθορά και δωροδοκία».
Η έκθεση του διεθνούς οργανισμού, αποκαλύπτει ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου
από τον Απρίλιο του 2010, καλύπτει «πολύ γνωστό μεγαλοεπιχειρηματία», ο
οποίος «λειτούργησε ως πράκτορας θυγατρικής της Deutche Telekom». Ο
επιχειρηματίας, μαζί με δυο συνεργούς του λάδωνε αξιωματούχους των
Σκοπίων για να παραδώσουν τον αντίστοιχο ΟΤΕ της χώρας.
Πρέπει να σημειωθεί ότι την ίδια εποχή στην Ελλάδα παρέδιδαν τον Ελληνικό ΟΤΕ στην Deutche Telekom. Η έκθεση «βάζει στον χορό» και τον τότε υπουργό Οικονομικών, κ. Γιώργο Παπακωνσταντίνου, αλλά και τον υπουργό δικαιοσύνης, κ. Χάρη Καστανίδη.
Η έκθεση έχει δοθεί ήδη στη δημοσιότητα και τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι πολλά. Γιατί η κυβέρνηση Παπανδρέου εφόσον γνώριζε τι συνέβαινε δεν ξεκίνησε έρευνα και ποια ήταν η στάση της τότε υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Τίνας Μπιρμπίλη, στο χαρτοφυλάκιο της οποίας βρισκόταν η ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ;
Πρέπει να σημειωθεί ότι την ίδια εποχή στην Ελλάδα παρέδιδαν τον Ελληνικό ΟΤΕ στην Deutche Telekom. Η έκθεση «βάζει στον χορό» και τον τότε υπουργό Οικονομικών, κ. Γιώργο Παπακωνσταντίνου, αλλά και τον υπουργό δικαιοσύνης, κ. Χάρη Καστανίδη.
Η έκθεση έχει δοθεί ήδη στη δημοσιότητα και τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι πολλά. Γιατί η κυβέρνηση Παπανδρέου εφόσον γνώριζε τι συνέβαινε δεν ξεκίνησε έρευνα και ποια ήταν η στάση της τότε υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Τίνας Μπιρμπίλη, στο χαρτοφυλάκιο της οποίας βρισκόταν η ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ;
Τετάρτη 27 Ιουνίου 2012
ΟΤΑΝ ΟΙ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΔΙΑΒΑΣΜΕΝΟΙ "ΣΥΝΕΥΡΩΠΑΙΟΙ" ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΣΕΒΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΡΟΛΛΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ Σ΄ ΑΥΤΗΝ ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΠΕΡΙΤΤΕΥΟΥΝ
Γιατί η Ελλάδα;
Πρώτη καταχώρηση: Πέμπτη, 7 Ιουνίου 2012, 14:45
Μάριο Βάργκας Λιόσα
Ευχαριστούμε τις εκδόσεις Καστανιώτη για την αποστολή του
κειμένου του Μάριο Βάργκας Λιόσα και αναδημοσιεύουμε από την εφημερίδα
«El Pais» το πλήρες άρθρο με τίτλο «Γιατί η Ελλάδα;», σε μετάφραση από
τα ισπανικά της Μαργαρίτας Μπονάτσου.Η Ελλάδα δεν μπορεί να πάψει να αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της Ευρώπης, χωρίς η τελευταία να μετατραπεί σε μια γκροτέσκα καρικατούρα του εαυτού της, καταδικασμένη στην πιο παταγώδη αποτυχία. Η Ελλάδα είναι το σύμβολο της Ευρώπης.
Σε εκείνο το δείπνο, πριν από μερικά χρόνια, κάθισα δίπλα σε μια ηλικιωμένη κυρία που κάλυπτε τα μάτια της με μεγάλα σκούρα γυαλιά. Ήταν συμπαθητική, κομψή, μιλούσε εξαίσια γαλλικά και, παρόλο που κατέβαλλε μεγάλες προσπάθειες για να το κρύψει, σε ό,τι έλεγε και σκεφτόταν έλαμπε ένας τεράστιος πολιτισμός. Μόνο στα μισά του δείπνου αντιλήφθηκα, από την ιδιαίτερη προσοχή με την οποία χειριζόταν τα μαχαιροπήρουνα, πως ήταν τυφλή ή, τουλάχιστον, ότι η όρασή της ήταν πολύ περιορισμένη.
Μόνο όταν χωρίσαμε μετά το δείπνο, ανακάλυψα ότι η Ζακλίν ντε Ρομιγί ήταν μια μεγάλη ελληνίστρια, καθηγήτρια Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας στην École Normale και στη Σορβόννη, η πρώτη γυναίκα καθηγήτρια του Κολεγίου της Γαλλίας και μία από τις λίγες εκπροσώπους του γυναικείου φύλου στη Γαλλική Ακαδημία. Το πρώτο βιβλίο της που διάβασα, το "Γιατί η Ελλάδα;", με εντυπωσίασε όσο και η ίδια. Παρά το γεγονός ότι αυτά που γράφει έχουν συμβεί πριν από είκοσι πέντε αιώνες, είναι εξαιρετικά επίκαιρα και η ανάγνωσή τους θα έπρεπε να είναι υποχρεωτική για τους Ευρωπαίους τούτες τις μέρες που, τρομοκρατημένοι από αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα, το ιλιγγιώδες χρέος της, την πολιτική αναρχία, τη φοβερή φτώχεια και την άνοδο του φασιστικού και κομμουνιστικού εξτρεμισμού στις τελευταίες εκλογές, πιστεύουν ότι η έξοδος της χώρας από το ενιαίο νόμισμα, και ακόμη και από την Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι αναπόφευκτη έως και αναγκαία.
Το βιβλίο εξηγεί πώς η νεαρή Ζακλίν διάβασε στα σχολικά της χρόνια Θουκυδίδη και πώς η εντύπωση που της προκάλεσε ο ένας από τους δύο πατέρες της Ιστορίας (μαζί με τον Ηρόδοτο) κατεύθυνε την κλίση της στη μελέτη της κλασικής Ελλάδας, στην οποία θα αφιέρωνε τη ζωή της. Το δοκίμιο κάνει έναν απολογισμό, με τρόπο σαφή, ψυχαγωγικό και βαθύ –σπάνιος συνδυασμός για ειδικό– εκείνου του θαυμαστού 5ου αιώνα προ Κοινής Εποχής στον οποίο ιστορία, φιλοσοφία, τραγωδία, πολιτική, ρητορική, ιατρική, γλυπτική έφτασαν στο απόγειό τους στην Ελλάδα, και έθεσαν τα θεμέλια γι’ αυτό που τελικά θα ονομαζόταν δυτικός πολιτισμός.
Ο Όμηρος και ο Ησίοδος είναι σημαντικά προγενέστεροι του 5ου αιώνα, φυσικά, ενώ υπάρχουν καλλιτέχνες, διανοητές και κωμωδιογράφοι και μετά την εν λόγω ιστορική περίοδο. Το βιβλίο δεν διστάζει να υποχωρεί ή να προχωρεί στον χρόνο, ώστε να τους εντάξει όλους στην ελληνική κληρονομιά, παρόλο που το μεγαλύτερο μέρος αυτού που αποκαλεί "μια ξενάγηση μέσα από τα κείμενα" επικεντρώνεται σε εκείνο το μικρό χρονικό διάστημα των 100 χρόνων, όπου στον περιορισμένο χώρο του ελληνικού κόσμου υπάρχει μια ορμητική έκρηξη, μια φρενήρης δημιουργικότητα σε όλους τους τομείς του πνεύματος, με ιδέες, αισθητικά πρότυπα, πνευματικά μοντέλα, εφευρέσεις και ανακαλύψεις, χάρη στις οποίες ο πολιτισμός του λόγου θα έπαιρνε μια κρίσιμη απόσταση από όλους τους άλλους πολιτισμούς του παρελθόντος και της εποχής του, και, χωρίς να το επιδιώκει ή να το γνωρίζει, θα άλλαζε για πάντα την παγκόσμια ιστορία.
Η Ζακλίν ντε Ρομιγί καταδεικνύει ότι στην Ελλάδα γεννήθηκαν, ή απέκτησαν μια πραγματική υπόσταση και έναν δυναμισμό που ποτέ πριν δεν είχαν υπάρξει στην κοινωνική ζωή κανενός λαού, οι καθοριστικοί παράγοντες της ανθρώπινης προόδου, όπως η δημοκρατία, η ελευθερία, το δίκαιο, η τέχνη και ο λόγος χωρίς τα δεσμά της θρησκείας, οι έννοιες της ισότητας, της υπεροχής του ατόμου, του πολίτη, και ένας μοναδικός, νέος τρόπος σύνδεσης του ανθρώπου με τη μετά θάνατον ζωή και τους θεούς, και, φυσικά, οι ιδέες της ομορφιάς και της ασχήμιας, του καλού και του κακού, της ευτυχίας και της δυστυχίας που, αν και με τις αναπόφευκτες αποχρώσεις και προσαρμογές που έχει επιβάλει η ιστορία, παραμένουν εν ισχύι.
Προκαλεί τον θαυμασμό το ότι ένας λαός τόσο μικρός και τόσο ελάχιστα συνεκτικός πολιτικά, φτιαγμένος από λίγες πόλεις και αποικίες απλωμένες σε όλη την Ευρώπη και τη Μικρά Ασία, οι οποίες διατηρούσαν μεγάλο βαθμό ανεξαρτησίας μεταξύ τους, ένας λαός ενστικτωδώς απρόθυμος να δημιουργήσει μια αυτοκρατορία, να ασκήσει αυτοκρατορική εξουσία και να υποστεί την κυριαρχία ενός τυράννου (όπως έκαναν όλοι οι άλλοι) ήταν σε θέση να αφήσει στην ιστορία της ανθρωπότητας ένα ίχνος τόσο βαθύ, τόσο παρόν τόσους πολλούς αιώνες αργότερα, όταν σχεδόν όλες οι άλλες μεγάλες αυτοκρατορίες ή πολιτισμοί –οι Πέρσες και οι Αιγύπτιοι, για παράδειγμα– αποτελούν σήμερα ως επί το πλείστον, χωρίς να ξεχνάμε κανένα από τα θαύματά τους, μουσειακά κομμάτια.
Δεν ήταν ατύχημα ούτε έργο της τύχης, υπήρχαν λόγοι γι' αυτό και στο βιβλίο της Ζακλίν ντε Ρομιγί παρελαύνουν μπροστά στα μάτια μας με το ίδιο παράστημα, την ομορφιά και την κομψότητα που με μάγεψαν εκείνο το βράδυ στη συνομιλία μας. Οι σωκρατικοί και πλατωνικοί διάλογοι, εκτός του ότι ήταν ένας τρόπος φιλοσοφικής διδασκαλίας, μας εξηγεί η συγγραφέας, έμαθαν στους ανθρώπους ότι η συνομιλία, η συζήτηση σε ομάδες, είναι ένας πιο πολιτισμένος και ηθικός τρόπος συνύπαρξης απ’ ό,τι οι διαταγές ή η υπακοή, είναι μια μορφή επικοινωνίας που αναγνωρίζει ή καθιερώνει εξαρχής μια βασική ισοτιμία, μία αμοιβαιότητα δικαιωμάτων μεταξύ των συνομιλητών. Έτσι αναδύθηκε η ελευθερία, έπαψε ο άνθρωπος να είναι ζώο, γεννήθηκε αληθινά η ανθρωπιά του ανθρώπου.
Αυτή η παρουσίαση στο Γιατί η Ελλάδα; δεν εμφανίζεται ως μια αφηρημένη συζήτηση, αλλά μέσα από σχόλια και λογοτεχνικά αποσπάσματα, γιατί, όπως η συγγραφέας ποτέ δεν κουράζεται να επαναλαμβάνει, ό,τι αποτελεί έναν πολιτισμό εκπροσωπείται κατ' ουσίαν στα λογοτεχνικά του έργα, και η πραγματική κριτική είναι αυτή που ερευνά την ποίηση, την πεζογραφία, το θέατρο, το δοκίμιο που παράγει μια κοινωνία καθώς αναζητά τις κρυμμένες αλήθειες που τροφοδοτούν τη φαντασία της και διαπερνούν τις περιπέτειες και τους ήρωες στους οποίους οι καλλιτέχνες έδωσαν ζωή για να κατευνάσουν τη δίψα των ανθρώπων της για το απόλυτο, τη δίψα τους να ζήσουν άλλες ζωές.
«Χωρίς να το ξέρουμε, αναπνέουμε τον αέρα της Ελλάδας κάθε στιγμή», γράφει σε μια από τις σελίδες του. Ένα από τα μεγάλα παράδοξα είναι ότι οι Έλληνες, οι οποίοι ποτέ δεν κατέκτησαν κανέναν λαό και πολέμησαν μόνο για την υπεράσπιση της ελευθερίας τους, αργότερα κυριάρχησαν διακριτικά σε όλο τον κόσμο, αρχίζοντας από τη Ρώμη, της οποίας οι λεγεώνες πίστεψαν ότι κατέλαβαν άκοπα την Ελλάδα, όταν στην πραγματικότητα θα ήταν οι ηττημένοι που θα κατόρθωναν να διεισδύσουν στον νου, στο πνεύμα και ακόμη και στη γλώσσα του κατακτητή. (Το δοκίμιο αποκαλύπτει ότι επί πολλά χρόνια εθεωρείτο εκλεπτυσμένο για τις ρωμαϊκές οικογένειες των συγχρόνων του Κικέρωνα και του Βιργιλίου να μιλούν ελληνικά).
Είναι αλήθεια ότι η Ελλάδα του σήμερα είναι πολύ διαφορετική από εκείνη που έκτισε τον Παρθενώνα, από εκείνη στην οποία φιλοτέχνησε τα γλυπτά του ο Φειδίας και αγόρευσε ο Σόλωνας. Στους είκοσι πέντε αιώνες που μεσολάβησαν ο λαός της έχει βιώσει ίσως πιο πολλές συμφορές και καταστροφές από τους περισσότερους άλλους: εξωτερικούς και εμφυλίους πολέμους, κατοχές που επί αιώνες κατέστρεψαν την ελευθερία της, τυραννίες και απομόνωση που αρκετές φορές απείλησαν να τη διαλύσουν. Σήμερα το πρωί διάβασα στην International Herald Tribune μια τρομακτική περιγραφή της κατάστασης της οικονομίας της, για τα τερατώδη προνόμια που απολάμβαναν όλα αυτά τα χρόνια οι εφοπλιστές, ο τραπεζίτες και οι πιο πλούσιοι επιχειρηματίες, απαλλασσόμενοι από την καταβολή φόρων, και για τις περιουσίες που έχουν διαφύγει και εξακολουθούν να διαφεύγουν από τη χώρα προς την Ελβετία και τους ασφαλέστερους φορολογικούς παραδείσους ανά τον κόσμο, ενώ οι Έλληνες εξακολουθούν να γίνονται φτωχότεροι, να βλέπουν τους μισθούς τους να συρρικνώνονται ή να περνούν στην ανεργία, στην επαιτεία και την πείνα.
Στο πλαίσιο αυτό, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι πολλοί Έλληνες ψήφισαν στις πρόσφατες εκλογές ναζί και εξτρεμιστές της αριστεράς, αλλά το ότι εξακολουθούν να υπάρχουν πολλοί Έλληνες που πιστεύουν στη δημοκρατία, και ότι οι δημοσκοπήσεις για τις επόμενες εκλογές δείχνουν πως τα κόμματα της κεντροδεξιάς, του κέντρου και της κεντροαριστεράς που υπερασπίζονται την ευρωπαϊκή επιλογή και αποδέχονται τους όρους που έχουν επιβάλει οι Βρυξέλλες για τη σωτηρία της Ελλάδας, θα μπορούσαν να έχουν την πλειοψηφία και να σχηματίσουν κυβέρνηση.
Η ελπίδα μου είναι ότι αυτό θα συμβεί επειδή, απλά, η Ελλάδα δεν μπορεί να πάψει να αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της Ευρώπης, χωρίς η τελευταία να γίνει μια γκροτέσκα καρικατούρα του εαυτού της, καταδικασμένη στην πιο παταγώδη αποτυχία. Η Ευρώπη γεννήθηκε εκεί, στους πρόποδες της Ακρόπολης, είκοσι πέντε αιώνες πριν, και ό,τι καλύτερο έχει, ό,τι αποδέχεται και θαυμάζει περισσότερο στον εαυτό της, συμπεριλαμβανομένης της χριστιανικής θρησκείας –μία από τις πιο όμορφες σελίδες του δοκιμίου της Ζακλίν ντε Ρομιγί εξηγεί γιατί τα περισσότερα Ευαγγέλια γράφτηκαν στα ελληνικά– καθώς και των δημοκρατικών θεσμών, της ελευθερίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, έχει τις μακρινές ρίζες του σε αυτή τη μικρή γωνιά της γηραιάς ηπείρου, στις ακτές του Αιγαίου, όπου το φως του ήλιου είναι πιο δυνατό και η θάλασσα πιο γαλάζια. Η Ελλάδα είναι το σύμβολο της Ευρώπης και τα σύμβολα δεν μπορούν να καταλυθούν χωρίς αυτό που ενσαρκώνουν να καταρρεύσει και να αποσυντεθεί σε εκείνη τη βάρβαρη σύγχυση του παραλογισμού και της βίας από την οποία μας έβγαλε ο ελληνικός πολιτισμός.
ΔΙΚΑΙΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙ???
Ο κάθε κατεργάρης στον πάγκο του
Τα ψέματα τελείωσαν και τα «πράσινα
άλογα» με τους «λαγούς και τα πετραχήλια» που μας υπόσχονταν όλοι τους
προεκλογικά αποκαλύπτονται τώρα ότι ήταν «φούσκες και καθρεφτάκια για
ιθαγενείς του Αμαζονίου».
Ήρθε η ώρα, δέκα ημέρες μετά τις εκλογές, ο κάθε κατεργάρης να κάτσει στον πάγκο του.
Μη σας πω καλύτερα τι ετοιμάζονται οι Ευρωπαίοι
να μας δώσουν, απ' όλα αυτά που ζητάμε (μου το απαγορεύει η...
αγγλοσαξονική κουλτούρα μου). Σιγά μην μειώσουν τις απαιτήσεις τους τώρα
που Κύπρος, Ισπανία και σε λίγο η Ιταλία ζητούν κι αυτές λεφτά από την Ευρώπη και κυρίως από Γερμανούς και Γάλλους.
Αναρωτιέμαι όμως ποιος έχει μουντζώσει αυτή τη χώρα. Μετά το τσουνάμι του Γιωργάκη και των «κηπουρών» του,
που κατέστρεψαν τη χώρα, μία σειρά πολιτικών νάνων εμφανίστηκε να ζητά
την ψήφο μας, βγάλαμε πρωθυπουργό τελικά, αλλά μπήκε στο νοσοκομείο για
τα μάτια του μια μέρα μετά και ουσιαστικά εξουδετερώθηκε για 10 ημέρες.
Μετά αρρωσταίνει και ο «εκλεκτός» των τριών για την οικονομία, ο κ. Ράπανος και πάνω στη γκαντεμιά μας ζητάνε την ομπρέλα της τρόικα Ισπανία και Κύπρος.
Γαμώ την ατυχία μου δηλαδή και κατάρα στο λαδέμπορα (στην προκειμένη φάση λαδέμπορας είναι η Μέρκελ).
Αλλά κι όλα αυτά τα ανάποδα να μην
συνέβαιναν, τι θα παρουσιάζαμε, ρε παλικάρια, στους ελεγκτές της τρόικας
που θα έρθουν να δουν τι κάναμε τους τελευταίους μήνες, για να πείσουμε
τους δανειστές μας να μας φερθούν πιο τρυφερά και ανθρώπινα;
Τις μηδέν αποκρατικοποιήσεις; Τα νέα
ελλείμματα; Τις τρύπες στον προϋπολογισμό; Τη φοροδιαφυγή τύπου Πατίτσα
που συνεχίζεται ανέγγιχτη; Τι θα τους δείξουμε σύντροφοι και
συντρόφισσες;
Μόνο την ανικανότητά μας σαν κράτος και
την τύφλα μας μπορούμε να τους δείξουμε. Κι αυτά ανταμείβονται συνήθως
μόνο με εκείνα που θα μας δώσουν οι Ευρωπαίοι αλλά δεν μπορώ να σας τα
γράψω, κωλυόμενος από τους καλούς μου τρόπους.
ΜΑΘΑΝΕ ΠΩΣ ΠΗΔ......ΣΤΕ , ΠΛΑΚΩΣΑΝΕ ΚΙ ΟΙ ΓΥΦΤΟΙ
Σκόπια: «Ονομάζουν» γερμανική επαρχία την Ελλάδα!
Δεν σταματούν να προκαλούν τα Σκόπια.
Κάθε φορά που εισέρχεται ένα αυτοκίνητο από τα Σκόπια στην
Ελλάδα, οι ελληνικές αρχές τοποθετούν αυτοκόλλητο στο οποίο αναγράφεται η
φράση «Αναγνωρίζεται από την Ελλάδα ως ΠΓΔΜ», σε όσα αυτοκίνητα φέρουν
τις νέες πινακίδες κυκλοφορίας με το διακριτικό «ΜΚ».
Γι' αυτά τα αυτοκόλλητα επέδωσε διαμαρτυρία το υπουργείο Εξωτερικών των Σκοπίων προς το Γραφείο Συνδέσμου της Ελλάδας.
Το υπουργείο Εξωτερικών ζητά από την Ελλάδα να βάλει τέλος στη συγκεκριμένη ενέργεια, την οποία χαρακτηρίζει «παράνομη» αναφέροντας πως οι νέες πινακίδες κυκλοφορίας των σκοπιανών οχημάτων είναι σύμφωνη με τα ευρωπαϊκά και διεθνή πρότυπα.
Το θέμα όμως δεν σταματά εκεί. Το σκοπιανό φιλοκυβερνητικό Πρακτορείο Ειδήσεων «MINA με αφορμή αυτά τα «αυτοκόλλητα» έχει μια ψηφοφορία στην ιστοσελίδα του στην οποία το ερώτημα που καλούνται να απαντήσουν οι Σκοπιανοί : «Τι αυτοκόλλητα πρέπει να βάζει η «Μακεδονία», στα ελληνικά αυτοκίνητα, όταν εισέρχονται στην χώρα»;
Δείτε τις προσβλητικές απαντήσεις ανάμεσα από τις οποίες καλούνται να διαλέξουν οι αναγνώστες.
α. Πρώην Οθωμανική Ελληνική Δημοκρατία
β. Σύγχρονη Πτωχεύσασα Ελληνική Δημοκρατία
γ. Νότια Μακεδονία
δ. Νομισματικό προτεκτοράτο της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης
ε. Γερμανική επαρχία της Ελλάδας
Η απάντηση που ψηφίζουν περισσότερο οι Σκοπιανοί είναι η «Πρώην Οθωμανική Ελληνική Δημοκρατία».
Γι' αυτά τα αυτοκόλλητα επέδωσε διαμαρτυρία το υπουργείο Εξωτερικών των Σκοπίων προς το Γραφείο Συνδέσμου της Ελλάδας.
Το υπουργείο Εξωτερικών ζητά από την Ελλάδα να βάλει τέλος στη συγκεκριμένη ενέργεια, την οποία χαρακτηρίζει «παράνομη» αναφέροντας πως οι νέες πινακίδες κυκλοφορίας των σκοπιανών οχημάτων είναι σύμφωνη με τα ευρωπαϊκά και διεθνή πρότυπα.
Το θέμα όμως δεν σταματά εκεί. Το σκοπιανό φιλοκυβερνητικό Πρακτορείο Ειδήσεων «MINA με αφορμή αυτά τα «αυτοκόλλητα» έχει μια ψηφοφορία στην ιστοσελίδα του στην οποία το ερώτημα που καλούνται να απαντήσουν οι Σκοπιανοί : «Τι αυτοκόλλητα πρέπει να βάζει η «Μακεδονία», στα ελληνικά αυτοκίνητα, όταν εισέρχονται στην χώρα»;
Δείτε τις προσβλητικές απαντήσεις ανάμεσα από τις οποίες καλούνται να διαλέξουν οι αναγνώστες.
α. Πρώην Οθωμανική Ελληνική Δημοκρατία
β. Σύγχρονη Πτωχεύσασα Ελληνική Δημοκρατία
γ. Νότια Μακεδονία
δ. Νομισματικό προτεκτοράτο της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης
ε. Γερμανική επαρχία της Ελλάδας
Η απάντηση που ψηφίζουν περισσότερο οι Σκοπιανοί είναι η «Πρώην Οθωμανική Ελληνική Δημοκρατία».
ΗΓΕΤΕΣ ΚΑΤΩΤΕΡΟΙ ΤΩΝ ΠΕΡΙΣΤΑΣΕΩΝ
Σε τεντωμένο σχοινί η Ευρωζώνη
Κλίμα σύγκρουσης μεταξύ των ηγετών λίγο πριν την κρισιμότερη Σύνοδο στην ιστορία της ΕΕ
Διχασμένη και σε κλίμα καχυποψίας οδεύει προς την κρίσιμη
Σύνοδο Κορυφής, η Ευρωπαϊκή Ένωση, μόλις ένα 24ωρο πριν καθίσουν στο
τραπέζι των συνομιλιών οι Ευρωπαίοι ηγέτες.
Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 28ης και 29ης Ιουνίου θα ξεκινήσει στις 5 μ.μ. (ώρα Ελλάδος), ενώ στις 29 Ιουνίου, στις 2 μ.μ. (ώρα Ελλάδος) θα ξεκινήσει η Σύνοδος των «17» της ευρωζώνης, παρουσία του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Μάριο Ντράγκι.
Η Ευρώπη έχει χωριστεί σε δύο στρατόπεδα, με το Βερολίνο από τη μια να σκληραίνει τη στάση του και να επιμένει στην μη έκδοση ευρωομολόγου, ενώ από την άλλη το «Γαλλλοιταλικό» μπλοκ, δείχνει διατεθειμένο να τραβήξει τη σύγκρουση με την καγκελαρία στα άκρα ζητώντας στήριξη των ασθενέστερων χωρών.
Μέρκελ – Ολάντ: Περισσότερη Ευρώπη
Άνγκελα Μέρκελ και Φρανσουά Ολάντ κατά τη συνάντησή τους προσπάθησαν να παρουσιάσουν ένα κλίμα συναίνεσης δηλώνοντας πως και οι δύο πλευρές επιθυμούν «περισσότερη Ευρώπη».
«Θέλουμε και οι δύο να βαθύνουμε την οικονομική, νομισματική και στο μέλλον και την πολιτική ένωση, ώστε να επιτύχουμε ενοποίηση και αλληλεγγύη» ανέφερε ο Γάλλος πρόεδρος.
«Η Ευρώπη χρειάζεται μεγαλύτερη ενοποίηση και όσο το δυνατόν περισσότερη αλληλεγγύη, υπογράμμισε ο κ. Ολάντ.
«Η Ευρώπη βρίσκεται σε μια "πολύ σοβαρή κατάσταση" δήλωσε από την πλευρά της η Γερμανίδα καγκελάριος.
Στα «δύο» οι Ευρώπη
Η αλήθεια βέβαια είναι πως οι σχέσεις των δύο ηγετών είναι τεταμένες, καθώς η Γερμανίδα καγκελάριος δήλωσε ότι δεν νοείται να αποφασισθεί «συλλογική ανάληψη χρέους στην Ευρώπη», ευρωομόλογο δηλαδή, «όσο … ζει».
Η απάντηση στην Άνγκελα Μέρκελ ήρθε από τον Ιταλό πρωθυπουργό Μάριο Μόντι που τόνισε πως ο ίδιος θα μεταβεί στις Βρυξέλλες για τη Σύνοδο την Πέμπτη και δεν προτίθεται να φύγει από εκεί αν προηγουμένως δεν βρεθεί μια «κοινά αποδεκτή λύση»!
Θυμίζουμε ότι την περασμένη εβδομάδα ο κ. Μόντι είχε διαμηνύσει ότι η Ευρώπη έχει μόνο 10 μέρες για να σώσει το ευρώ.
Κύκλοι των βρυξελλών εκφράζουν φόβους ότι τελικά ο πήχης της Συνόδου Κορυφής θα είναι χαμηλά και τελικά θα δοθεί παράταση για εξεύρεση λύσης.
Αυτό εξάλλου φάνηκε και την Τρίτη όταν Γαλλία και Γερμανία έδειξαν επιφυλακτικές στις προτάσεις του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χέρμαν βαν Ρομπάι και των ομολόγων του της Κομισιόν Ζοζέ Μπαρόζο, του Eurogroup Ζαν Κλοντ Γιούνκερ και της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι, για εκχώρηση αρμοδιοτήτων στην Κομισιόν έως του βαθμού της παρέμβασης και του ελέγχου επί των εθνικών προϋπολογισμών των κρατών μελών.
Ουσιαστικά, η πρωτοβουλία των «4» κατευθύνεται προς την εκχώρηση του ελέγχου επί των δημόσιων οικονομικών στις Βρυξέλλες, με αντάλλαγμα την έκδοση ευρωομολόγων και την κοινή χρηματοδότηση των χρεών των κρατών μελών. Οι προτάσεις των «4», λένε πολιτικοί αναλυτές, θέτουν τη βάση για τη δημιουργία μιας πραγματικής ευρωπαϊκής πολιτικής ομοσπονδίας.
Τι θα γίνει με το ελληνικό πρόβλημα
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες δείχνουν να έχουν κατεβάσει από το κάδρο την Ελλάδα, χωρίς βέβαια να θεωρούν ακόμα πως εκείνη ευθύνεται για την κρίση χρέους στην Ευρωζώνη.
Σύμφωνα με πληροφορίες οι Ευρωπαίοι εταίροι συζητούν το ενδεχόμενο της πραγματοποίησης μιας άτυπης Συνόδου Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα μέσα Ιουλίου με θέμα τις εξελίξεις στην χώρα μας.
Αυτό θα εξυπηρετούσε από πολλές πλευρές, καθώς μέχρι τις αρχές Ιουλίου αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί και η έκθεση προόδου της ελληνικής οικονομίας που θα συντάξει η Τρόικα. Μέχρι τότε εξάλλου θα έχει αναρρώσει και ο πρωθυπουργός.
Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 28ης και 29ης Ιουνίου θα ξεκινήσει στις 5 μ.μ. (ώρα Ελλάδος), ενώ στις 29 Ιουνίου, στις 2 μ.μ. (ώρα Ελλάδος) θα ξεκινήσει η Σύνοδος των «17» της ευρωζώνης, παρουσία του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Μάριο Ντράγκι.
Η Ευρώπη έχει χωριστεί σε δύο στρατόπεδα, με το Βερολίνο από τη μια να σκληραίνει τη στάση του και να επιμένει στην μη έκδοση ευρωομολόγου, ενώ από την άλλη το «Γαλλλοιταλικό» μπλοκ, δείχνει διατεθειμένο να τραβήξει τη σύγκρουση με την καγκελαρία στα άκρα ζητώντας στήριξη των ασθενέστερων χωρών.
Μέρκελ – Ολάντ: Περισσότερη Ευρώπη
Άνγκελα Μέρκελ και Φρανσουά Ολάντ κατά τη συνάντησή τους προσπάθησαν να παρουσιάσουν ένα κλίμα συναίνεσης δηλώνοντας πως και οι δύο πλευρές επιθυμούν «περισσότερη Ευρώπη».
«Θέλουμε και οι δύο να βαθύνουμε την οικονομική, νομισματική και στο μέλλον και την πολιτική ένωση, ώστε να επιτύχουμε ενοποίηση και αλληλεγγύη» ανέφερε ο Γάλλος πρόεδρος.
«Η Ευρώπη χρειάζεται μεγαλύτερη ενοποίηση και όσο το δυνατόν περισσότερη αλληλεγγύη, υπογράμμισε ο κ. Ολάντ.
«Η Ευρώπη βρίσκεται σε μια "πολύ σοβαρή κατάσταση" δήλωσε από την πλευρά της η Γερμανίδα καγκελάριος.
Στα «δύο» οι Ευρώπη
Η αλήθεια βέβαια είναι πως οι σχέσεις των δύο ηγετών είναι τεταμένες, καθώς η Γερμανίδα καγκελάριος δήλωσε ότι δεν νοείται να αποφασισθεί «συλλογική ανάληψη χρέους στην Ευρώπη», ευρωομόλογο δηλαδή, «όσο … ζει».
Η απάντηση στην Άνγκελα Μέρκελ ήρθε από τον Ιταλό πρωθυπουργό Μάριο Μόντι που τόνισε πως ο ίδιος θα μεταβεί στις Βρυξέλλες για τη Σύνοδο την Πέμπτη και δεν προτίθεται να φύγει από εκεί αν προηγουμένως δεν βρεθεί μια «κοινά αποδεκτή λύση»!
Θυμίζουμε ότι την περασμένη εβδομάδα ο κ. Μόντι είχε διαμηνύσει ότι η Ευρώπη έχει μόνο 10 μέρες για να σώσει το ευρώ.
Κύκλοι των βρυξελλών εκφράζουν φόβους ότι τελικά ο πήχης της Συνόδου Κορυφής θα είναι χαμηλά και τελικά θα δοθεί παράταση για εξεύρεση λύσης.
Αυτό εξάλλου φάνηκε και την Τρίτη όταν Γαλλία και Γερμανία έδειξαν επιφυλακτικές στις προτάσεις του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χέρμαν βαν Ρομπάι και των ομολόγων του της Κομισιόν Ζοζέ Μπαρόζο, του Eurogroup Ζαν Κλοντ Γιούνκερ και της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι, για εκχώρηση αρμοδιοτήτων στην Κομισιόν έως του βαθμού της παρέμβασης και του ελέγχου επί των εθνικών προϋπολογισμών των κρατών μελών.
Ουσιαστικά, η πρωτοβουλία των «4» κατευθύνεται προς την εκχώρηση του ελέγχου επί των δημόσιων οικονομικών στις Βρυξέλλες, με αντάλλαγμα την έκδοση ευρωομολόγων και την κοινή χρηματοδότηση των χρεών των κρατών μελών. Οι προτάσεις των «4», λένε πολιτικοί αναλυτές, θέτουν τη βάση για τη δημιουργία μιας πραγματικής ευρωπαϊκής πολιτικής ομοσπονδίας.
Τι θα γίνει με το ελληνικό πρόβλημα
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες δείχνουν να έχουν κατεβάσει από το κάδρο την Ελλάδα, χωρίς βέβαια να θεωρούν ακόμα πως εκείνη ευθύνεται για την κρίση χρέους στην Ευρωζώνη.
Σύμφωνα με πληροφορίες οι Ευρωπαίοι εταίροι συζητούν το ενδεχόμενο της πραγματοποίησης μιας άτυπης Συνόδου Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα μέσα Ιουλίου με θέμα τις εξελίξεις στην χώρα μας.
Αυτό θα εξυπηρετούσε από πολλές πλευρές, καθώς μέχρι τις αρχές Ιουλίου αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί και η έκθεση προόδου της ελληνικής οικονομίας που θα συντάξει η Τρόικα. Μέχρι τότε εξάλλου θα έχει αναρρώσει και ο πρωθυπουργός.
ΑΡΧΙΣΑΝ ΤΑ ΟΡΓΑΝΑ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
27 / 06 / 2012
22:32
Πάγκαλος: Παρόμοια η βία της Χρυσής Αυγής με του ΣΥΡΙΖΑ;
Σφοδρή επίθεση κατά του ΣΥΡΙΖΑ εξαπέλυσε ο πρώην βουλευτής παρομοιάζοντάς τον με τη Χρυσή Αυγή.
Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Παπανδρέου προχώρησε ένα βήμα παραπέρα εξαπολύοντας ολομέτωπη επίθεση κατά του κόμματος του Αλέξη Τσίπρα.
«Γιατί όταν ασκεί βία η Χρυσή Αυγή είναι καταδικαστέα και όταν ασκεί ο ΣΥΡΙΖΑ και τα όργανά του είναι επαινετέος;».
Συμπλήρωσε ωστόσο πως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα μη δημοκρατικό κόμμα με διαφορετικό όμως στυλ από το κόμμα του Νίκου Μιχαλολιάκου.
Αναφορικά με τα εσωκομματικά του ΠΑΣΟΚ, ο κ. Πάγκαλος είπε πως εάν το ΠΑΣΟΚ θέλει να παρουσιάσει μία νέα εικόνα, αυτό δεν μπορεί να γίνει με αρχηγό τον Ευάγγελο Βενιζέλο, αλλά με έναν τριαντάρη.
Αναφορικά με το διάσημο πλέον «μαζί τα φάγαμε», είπε πως ελάχιστοι ήταν οι Έλληνες που έπαιρναν απόδειξη για κάθε αγορά τους.
GULAG
Να αμφισβητήσουμε την ευρωδασκάλα Μέρκελ με την βέργα…
Γράφει o Θανάσης Γκότοβος
«Από παιδί κι από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια», λέει μια ελληνική παροιμία. Ο ανώνυμος δημιουργός της μάλλον συγκαταλέγει στους τρελούς τον τύπο του αθυρόστομου, εκείνου που χωρίς ακριβώς να είναι τρελός, μιλά εκτός κοινωνικών συμβάσεων, κόντρα στην πολιτική ορθότητα της εποχής. Ένας τέτοιος, σε ό,τι αφορά την ολοένα επιδεινούμενη κρίση στις ελληνογερμανικές σχέσεις, είναι και ο Τίλο Ζάρατσιν, πρώην υπουργός Οικονομικών του...........
Βερολίνου και τραπεζίτης, νυν συγγραφέας υπερσυντηρητικών βιβλίων και, παρόλα αυτά, μέλος του γερμανικού Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος.
Σε μια πρόσφατη παρέμβασή του, ακριβώς την ημέρα των ελληνικών εκλογών, με εκτενές άρθρο στην κυριακάτικη έκδοση της εφημερίδας Frankfurter Allgemeine, ο Ζάρατσιν συνοψίζει με γλώσσα ωμή την τυπική σκοπιά από την οποία μερίδα της γερμανικής εκδοτικής, πολιτικής και οικονομικής ελίτ βλέπει την κρίση χρέους στην Ελλάδα, αλλά και την αντίδραση της γερμανικής κυβέρνησης απέναντι στην κρίση. Η παρέμβαση αυτή πέρασε απαρατήρητη για τους Έλληνες, καθώς ο «δράστης» δεν διαθέτει πλέον πολιτική ιδιότητα.
Ωστόσο, ένας αθυρόστομος τραπεζίτης που παραβιάζει τους κανόνες της επικοινωνιακής κομψότητας, λέγοντας ευθαρσώς εκείνα που πιστεύει μεγάλη μερίδα της κοινής γνώμης στη χώρα του, αλλά που η επίσημη ηγεσία μάταια προσπαθεί να θολώσει τηρώντας τις γλωσσικές συμβάσεις, μπορεί να φανεί πολύ χρήσιμος. Μας επιτρέπει να δούμε πώς σκέφτεται μια εχθρική απέναντι στην προοπτική της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης μερίδα της γερμανικής ελίτ, η οποία φαίνεται να προτιμά μια Ευρώπη οικονομικά διαστρωματωμένη, μια Ευρώπη των πολλών οικονομικών ταχυτήτων και των αντίστοιχων ανισοτήτων. Το γεγονός ότι μέχρι τώρα η εχθρότητα της γερμανικής κοινής γνώμης στρέφεται σχεδόν αποκλειστικά εναντίον των Ελλήνων παρουσιάζει μεν ενδιαφέρον, αλλά είναι δευτερεύον. Σημασία έχει η δομή αυτής της σκέψης για την Ελλάδα και τους Έλληνες που, λόγω της όξυνσης της κρίσης, έχει γίνει το «πιστεύω» του μέσου Γερμανού. Ας προσπαθήσουμε να την αποδώσουμε συνοπτικά:
Η Ελλάδα (και οι χώρες του ευρωπαϊκού νότου με αντίστοιχα οικονομικά προβλήματα) ακολούθησε στο παρελθόν λανθασμένες πολιτικές που οδήγησαν, πρώτον, στην αύξηση του ελλείμματος και τη διόγκωση του χρέους για την κάλυψη της υψηλής κατανάλωσης και των δαπανών του δημοσίου και, δεύτερον, στην απώλεια της ανταγωνιστικότητας και στην αντίστοιχη μείωση των εξαγωγών.
Για να καλυφθεί η αυξημένη κατανάλωση η χώρα έπρεπε να δανείζεται υπερβολικά από τις «αγορές», κάτι που, λόγω της ένταξης στην Ευρωζώνη, την κατέστησε οικονομικά εξαρτημένη, ενώ ταυτόχρονα ευνοούσε την καταναλωτική ροπή των πολιτών. Εδώ έρχεται να ενταχθεί και το βαρύ πυροβολικό της νεοφιλελεύθερης προπαγάνδας à la Bild για την ερμηνεία της ελληνικής κρίσης, δηλαδή το κεντρικό εξομοιωτικό «αξίωμα» για τα αίτια της κρίσης χρέους στην Ελλάδα: Ζούσατε πέρα από τις δυνατότητές σας. Πίσω από το δόγμα αυτό βρίσκεται η ιδέα μιας ιεραρχημένης – όχι όπως παλιά με βάση τη «φυλή», αλλά τώρα με βάση την ισχύ των εθνικών οικονομιών – Ευρώπης, όπου τα όρια της ευημερίας κάθε λαού (μισθοί, εμπορεύματα, υπηρεσίες, κοινωνικά αγαθά) προσδιορίζονται από την ευρωστία της εθνικής οικονομίας. Αυτό είναι το νεοφιλελεύθερο και νεοεθνικιστικό όραμα για την Ευρώπη: όχι ένα εγγυημένο κοινό ευρωπαϊκό επίπεδο ευημερίας για όλους τους Ευρωπαίους πολίτες, αλλά ευημερία ανάλογα με τη θέση κάθε «λαού» στην ιεραρχία που επιβάλλουν οι «αγορές». Κι όποιος αντέξει.
Όταν οι «αγορές», για τους δικούς τους λόγους, σταματούν να δανείζουν τους «άσωτους» με λογικά επιτόκια, οι τελευταίοι ζητούν δάνεια από την Ευρωπαϊκή Ένωση, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων επωμίζεται η Γερμανία. Ο γερμανός φορολογούμενος πληρώνει τότε το λογαριασμό για την «προκλητική» συνήθεια των λαών του ευρωπαϊκού νότου να θέλουν να ζουν πέρα από τις δυνατότητές τους, με άλλα λόγια να ζουν με δανεικά που δεν πρόκειται να επιστρέψουν ποτέ, γιατί απλά δεν μπορούν να τα εξοφλήσουν.
Και ενώ η σωστή λύση θα ήταν να επιστρέψουν οι χώρες αυτές στο εθνικό τους νόμισμα, προκειμένου να γίνουν φτηνές, και έτσι ανταγωνιστικές, η γραφειοκρατία των Βρυξελλών επιμένει να τις κρατά πάσει θυσία στην Ευρωζώνη, επιβάλλοντας μεταρρυθμίσεις οι οποίες όμως εκλαμβάνονται από τους πολίτες ως εξωτερική παρέμβαση στα εσωτερικά τους. Έτσι, αντί οι χώρες που παίρνουν τα δάνεια να ευγνωμονούν τη Γερμανία που τις σώζει, στο τέλος, λέει ο Sarrazin, “εισπράττουμε ύβρεις και συγκρίσεις με τους ναζί”. Ενώ εμείς δανείζουμε υπό τον όρο οι χώρες να γίνουν ανταγωνιστικές, αυτές δεν προχωρούν στην αναγκαία εσωτερική υποτίμηση της τάξεως του 30-50% και εν τέλει γίνονται ένα βαρέλι δίχως πάτο, μέσα στο οποίο η Ευρώπη καλείται να ρίχνει διαρκώς χρήματα.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, όχι μόνο δεν αναγνωρίζεται η αλληλεγγύη που δείχνει ο Γερμανός φορολογούμενος για να χρηματοδοτήσει την υπερκατανάλωση του ευρωπαϊκού νότου, αλλά ο νότος, παρέα με τους «αγγλοσάξωνες», ισχυρίζεται ξεδιάντροπα ότι (οι Γερμανοί) έχουμε ηθική υποχρέωση να βοηθήσουμε τις προβληματικές χώρες, επειδή οι παππούδες μας ξεκίνησαν το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, για τον οποίο η τρίτη μεταπολεμική γενιά ακόμη συνεχίζει να πληρώνει αποζημιώσεις.
«Αυτό είναι άδικο», θα ξεσπάσει ο μέσος Γερμανός. Επί τέλους, έχουν περάσει εβδομήντα χρόνια από τον καιρό του Χίτλερ. Δεν είναι δυνατόν κάθε φορά που κάποια χώρα χρειάζεται δάνεια, να μας υπενθυμίζει την ενοχή μας για τον πόλεμο και τις θηριωδίες που έκαναν οι πρόγονοί μας. Δεν θέλουμε να ζούμε διαρκώς με το στίγμα του Ολοκαυτώματος. Η Γερμανία, όπως κάθε χώρα, έχει ζωτικά εθνικά συμφέροντα που οφείλει να υπερασπιστεί. Μετά την πτώση του τείχους έχει γίνει, πλέον, μια κανονική χώρα και είναι καιρός να μάθουν όλοι ότι οι προσδοκίες απέναντι στη χώρα μας δεν μπορούν να διαφέρουν από τις προσδοκίες απέναντι σε οποιαδήποτε άλλη «νορμάλ» χώρα. Όσοι έχουν οικονομικά προβλήματα, ας φροντίσουν να τα λύσουν μόνοι τους, αφού οι ίδιοι τα δημιούργησαν, με τις λανθασμένες πολιτικές τους. Δεν είμαστε διατεθειμένοι να πληρώνουμε για τα λάθη σας και για τις κακές σας συνήθειες.
Κάπως έτσι επιχειρηματολογεί στη παρέμβασή του για τα ελληνικά πράγματα – η οποία, προφανώς, έγινε για να διαβαστεί περισσότερο από Γερμανούς και λιγότερο από Έλληνες – ο Ζάρατσιν, προτείνοντας μάλιστα και οικονομικά κίνητρα στην χώρα μας για την έξοδο από την ευρωζώνη. Αλλά δεν εκφράζει μόνο τον εαυτό του. Εκφράζει μια εχθρική για την Ελλάδα κοινή γνώμη που θεωρεί ότι δεν μπορεί να χρηματοδοτεί εσαεί – λόγω των ευθυνών για το Ολοκαύτωμα – την εξυγίανση χωρών με διεφθαρμένες ηγεσίες, με αναποτελεσματικό κράτος και κακομαθημένους λαούς. Το κλίμα αυτό δεν μπόρεσε, ούτε και θα μπορούσε εύκολα, να αγνοήσει η γερμανική κυβέρνηση, όταν κλήθηκε να διαχειριστεί την ελληνική κρίση. Είναι, όμως, ένα κλίμα που δεν προέκυψε ξαφνικά, καθώς σημαντική μερίδα της γερμανικής ελίτ συνέβαλε στη δημιουργία του. Με τα μέσα που διέθετε, διαμόρφωσε τελικά μια κοινή γνώμη η οποία τώρα την ακολουθεί κατά πόδας. Και μαζί με την κυβέρνησή της κυνηγά και το όραμα για μια ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Η εικόνα της ανεπιθύμητης συλλογικότητας που ζει απομυζώντας τον πλούτο των εργατικών «άλλων», συνδέεται με πολύ δυσάρεστες, με τραγικές στιγμές της ευρωπαϊκής ιστορίας. Είναι χρέος μας να την αποδομήσουμε αμοιβαία πριν είναι αργά.
Ο Ζάρατσιν θα παραμείνει μάλλον αμετάπειστος, το ίδιο και οι «αγορές». Η Μέρκελ θα προσπαθήσει να ισορροπήσει ανάμεσα στα ισχυρά οικονομικά λόμπι, την εκλογική της πελατεία και τον κίνδυνο ευρωπαϊκής απομόνωσης και θα συνεχίζει μιλά σαν μια αυστηρή δασκάλα για μια νεοφιλελεύθερη ευρωπαϊκή τάξη, παίζοντας στα ζάρια την ίδια την υπόσταση της Ευρώπης. Κι εμείς; Εμείς θα έπρεπε, αν μπορούσαμε, να κάνουμε τα εξής: πρώτον, να πετάξουμε τον ιδεολογικό ζουρλομανδύα που μας έχουν ετοιμάσει οι ταλιμπάν των «αγορών», δεύτερον να ξηλώσουμε το αμαρτωλό κράτος και να οικοδομήσουμε στη θέση του ένα νέο, και τρίτον να χτίσουμε συμμαχίες με άλλους τιμωρημένους μαθητές της Ευρώπης για να αμφισβητήσουμε από κοινού το κύρος της ευρωδασκάλας με τη βέργα. Θα μπορέσουμε άραγε;
«Από παιδί κι από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια», λέει μια ελληνική παροιμία. Ο ανώνυμος δημιουργός της μάλλον συγκαταλέγει στους τρελούς τον τύπο του αθυρόστομου, εκείνου που χωρίς ακριβώς να είναι τρελός, μιλά εκτός κοινωνικών συμβάσεων, κόντρα στην πολιτική ορθότητα της εποχής. Ένας τέτοιος, σε ό,τι αφορά την ολοένα επιδεινούμενη κρίση στις ελληνογερμανικές σχέσεις, είναι και ο Τίλο Ζάρατσιν, πρώην υπουργός Οικονομικών του...........
Βερολίνου και τραπεζίτης, νυν συγγραφέας υπερσυντηρητικών βιβλίων και, παρόλα αυτά, μέλος του γερμανικού Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος.
Σε μια πρόσφατη παρέμβασή του, ακριβώς την ημέρα των ελληνικών εκλογών, με εκτενές άρθρο στην κυριακάτικη έκδοση της εφημερίδας Frankfurter Allgemeine, ο Ζάρατσιν συνοψίζει με γλώσσα ωμή την τυπική σκοπιά από την οποία μερίδα της γερμανικής εκδοτικής, πολιτικής και οικονομικής ελίτ βλέπει την κρίση χρέους στην Ελλάδα, αλλά και την αντίδραση της γερμανικής κυβέρνησης απέναντι στην κρίση. Η παρέμβαση αυτή πέρασε απαρατήρητη για τους Έλληνες, καθώς ο «δράστης» δεν διαθέτει πλέον πολιτική ιδιότητα.
Ωστόσο, ένας αθυρόστομος τραπεζίτης που παραβιάζει τους κανόνες της επικοινωνιακής κομψότητας, λέγοντας ευθαρσώς εκείνα που πιστεύει μεγάλη μερίδα της κοινής γνώμης στη χώρα του, αλλά που η επίσημη ηγεσία μάταια προσπαθεί να θολώσει τηρώντας τις γλωσσικές συμβάσεις, μπορεί να φανεί πολύ χρήσιμος. Μας επιτρέπει να δούμε πώς σκέφτεται μια εχθρική απέναντι στην προοπτική της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης μερίδα της γερμανικής ελίτ, η οποία φαίνεται να προτιμά μια Ευρώπη οικονομικά διαστρωματωμένη, μια Ευρώπη των πολλών οικονομικών ταχυτήτων και των αντίστοιχων ανισοτήτων. Το γεγονός ότι μέχρι τώρα η εχθρότητα της γερμανικής κοινής γνώμης στρέφεται σχεδόν αποκλειστικά εναντίον των Ελλήνων παρουσιάζει μεν ενδιαφέρον, αλλά είναι δευτερεύον. Σημασία έχει η δομή αυτής της σκέψης για την Ελλάδα και τους Έλληνες που, λόγω της όξυνσης της κρίσης, έχει γίνει το «πιστεύω» του μέσου Γερμανού. Ας προσπαθήσουμε να την αποδώσουμε συνοπτικά:
Η Ελλάδα (και οι χώρες του ευρωπαϊκού νότου με αντίστοιχα οικονομικά προβλήματα) ακολούθησε στο παρελθόν λανθασμένες πολιτικές που οδήγησαν, πρώτον, στην αύξηση του ελλείμματος και τη διόγκωση του χρέους για την κάλυψη της υψηλής κατανάλωσης και των δαπανών του δημοσίου και, δεύτερον, στην απώλεια της ανταγωνιστικότητας και στην αντίστοιχη μείωση των εξαγωγών.
Για να καλυφθεί η αυξημένη κατανάλωση η χώρα έπρεπε να δανείζεται υπερβολικά από τις «αγορές», κάτι που, λόγω της ένταξης στην Ευρωζώνη, την κατέστησε οικονομικά εξαρτημένη, ενώ ταυτόχρονα ευνοούσε την καταναλωτική ροπή των πολιτών. Εδώ έρχεται να ενταχθεί και το βαρύ πυροβολικό της νεοφιλελεύθερης προπαγάνδας à la Bild για την ερμηνεία της ελληνικής κρίσης, δηλαδή το κεντρικό εξομοιωτικό «αξίωμα» για τα αίτια της κρίσης χρέους στην Ελλάδα: Ζούσατε πέρα από τις δυνατότητές σας. Πίσω από το δόγμα αυτό βρίσκεται η ιδέα μιας ιεραρχημένης – όχι όπως παλιά με βάση τη «φυλή», αλλά τώρα με βάση την ισχύ των εθνικών οικονομιών – Ευρώπης, όπου τα όρια της ευημερίας κάθε λαού (μισθοί, εμπορεύματα, υπηρεσίες, κοινωνικά αγαθά) προσδιορίζονται από την ευρωστία της εθνικής οικονομίας. Αυτό είναι το νεοφιλελεύθερο και νεοεθνικιστικό όραμα για την Ευρώπη: όχι ένα εγγυημένο κοινό ευρωπαϊκό επίπεδο ευημερίας για όλους τους Ευρωπαίους πολίτες, αλλά ευημερία ανάλογα με τη θέση κάθε «λαού» στην ιεραρχία που επιβάλλουν οι «αγορές». Κι όποιος αντέξει.
Όταν οι «αγορές», για τους δικούς τους λόγους, σταματούν να δανείζουν τους «άσωτους» με λογικά επιτόκια, οι τελευταίοι ζητούν δάνεια από την Ευρωπαϊκή Ένωση, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων επωμίζεται η Γερμανία. Ο γερμανός φορολογούμενος πληρώνει τότε το λογαριασμό για την «προκλητική» συνήθεια των λαών του ευρωπαϊκού νότου να θέλουν να ζουν πέρα από τις δυνατότητές τους, με άλλα λόγια να ζουν με δανεικά που δεν πρόκειται να επιστρέψουν ποτέ, γιατί απλά δεν μπορούν να τα εξοφλήσουν.
Και ενώ η σωστή λύση θα ήταν να επιστρέψουν οι χώρες αυτές στο εθνικό τους νόμισμα, προκειμένου να γίνουν φτηνές, και έτσι ανταγωνιστικές, η γραφειοκρατία των Βρυξελλών επιμένει να τις κρατά πάσει θυσία στην Ευρωζώνη, επιβάλλοντας μεταρρυθμίσεις οι οποίες όμως εκλαμβάνονται από τους πολίτες ως εξωτερική παρέμβαση στα εσωτερικά τους. Έτσι, αντί οι χώρες που παίρνουν τα δάνεια να ευγνωμονούν τη Γερμανία που τις σώζει, στο τέλος, λέει ο Sarrazin, “εισπράττουμε ύβρεις και συγκρίσεις με τους ναζί”. Ενώ εμείς δανείζουμε υπό τον όρο οι χώρες να γίνουν ανταγωνιστικές, αυτές δεν προχωρούν στην αναγκαία εσωτερική υποτίμηση της τάξεως του 30-50% και εν τέλει γίνονται ένα βαρέλι δίχως πάτο, μέσα στο οποίο η Ευρώπη καλείται να ρίχνει διαρκώς χρήματα.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, όχι μόνο δεν αναγνωρίζεται η αλληλεγγύη που δείχνει ο Γερμανός φορολογούμενος για να χρηματοδοτήσει την υπερκατανάλωση του ευρωπαϊκού νότου, αλλά ο νότος, παρέα με τους «αγγλοσάξωνες», ισχυρίζεται ξεδιάντροπα ότι (οι Γερμανοί) έχουμε ηθική υποχρέωση να βοηθήσουμε τις προβληματικές χώρες, επειδή οι παππούδες μας ξεκίνησαν το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, για τον οποίο η τρίτη μεταπολεμική γενιά ακόμη συνεχίζει να πληρώνει αποζημιώσεις.
«Αυτό είναι άδικο», θα ξεσπάσει ο μέσος Γερμανός. Επί τέλους, έχουν περάσει εβδομήντα χρόνια από τον καιρό του Χίτλερ. Δεν είναι δυνατόν κάθε φορά που κάποια χώρα χρειάζεται δάνεια, να μας υπενθυμίζει την ενοχή μας για τον πόλεμο και τις θηριωδίες που έκαναν οι πρόγονοί μας. Δεν θέλουμε να ζούμε διαρκώς με το στίγμα του Ολοκαυτώματος. Η Γερμανία, όπως κάθε χώρα, έχει ζωτικά εθνικά συμφέροντα που οφείλει να υπερασπιστεί. Μετά την πτώση του τείχους έχει γίνει, πλέον, μια κανονική χώρα και είναι καιρός να μάθουν όλοι ότι οι προσδοκίες απέναντι στη χώρα μας δεν μπορούν να διαφέρουν από τις προσδοκίες απέναντι σε οποιαδήποτε άλλη «νορμάλ» χώρα. Όσοι έχουν οικονομικά προβλήματα, ας φροντίσουν να τα λύσουν μόνοι τους, αφού οι ίδιοι τα δημιούργησαν, με τις λανθασμένες πολιτικές τους. Δεν είμαστε διατεθειμένοι να πληρώνουμε για τα λάθη σας και για τις κακές σας συνήθειες.
Κάπως έτσι επιχειρηματολογεί στη παρέμβασή του για τα ελληνικά πράγματα – η οποία, προφανώς, έγινε για να διαβαστεί περισσότερο από Γερμανούς και λιγότερο από Έλληνες – ο Ζάρατσιν, προτείνοντας μάλιστα και οικονομικά κίνητρα στην χώρα μας για την έξοδο από την ευρωζώνη. Αλλά δεν εκφράζει μόνο τον εαυτό του. Εκφράζει μια εχθρική για την Ελλάδα κοινή γνώμη που θεωρεί ότι δεν μπορεί να χρηματοδοτεί εσαεί – λόγω των ευθυνών για το Ολοκαύτωμα – την εξυγίανση χωρών με διεφθαρμένες ηγεσίες, με αναποτελεσματικό κράτος και κακομαθημένους λαούς. Το κλίμα αυτό δεν μπόρεσε, ούτε και θα μπορούσε εύκολα, να αγνοήσει η γερμανική κυβέρνηση, όταν κλήθηκε να διαχειριστεί την ελληνική κρίση. Είναι, όμως, ένα κλίμα που δεν προέκυψε ξαφνικά, καθώς σημαντική μερίδα της γερμανικής ελίτ συνέβαλε στη δημιουργία του. Με τα μέσα που διέθετε, διαμόρφωσε τελικά μια κοινή γνώμη η οποία τώρα την ακολουθεί κατά πόδας. Και μαζί με την κυβέρνησή της κυνηγά και το όραμα για μια ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Η εικόνα της ανεπιθύμητης συλλογικότητας που ζει απομυζώντας τον πλούτο των εργατικών «άλλων», συνδέεται με πολύ δυσάρεστες, με τραγικές στιγμές της ευρωπαϊκής ιστορίας. Είναι χρέος μας να την αποδομήσουμε αμοιβαία πριν είναι αργά.
Ο Ζάρατσιν θα παραμείνει μάλλον αμετάπειστος, το ίδιο και οι «αγορές». Η Μέρκελ θα προσπαθήσει να ισορροπήσει ανάμεσα στα ισχυρά οικονομικά λόμπι, την εκλογική της πελατεία και τον κίνδυνο ευρωπαϊκής απομόνωσης και θα συνεχίζει μιλά σαν μια αυστηρή δασκάλα για μια νεοφιλελεύθερη ευρωπαϊκή τάξη, παίζοντας στα ζάρια την ίδια την υπόσταση της Ευρώπης. Κι εμείς; Εμείς θα έπρεπε, αν μπορούσαμε, να κάνουμε τα εξής: πρώτον, να πετάξουμε τον ιδεολογικό ζουρλομανδύα που μας έχουν ετοιμάσει οι ταλιμπάν των «αγορών», δεύτερον να ξηλώσουμε το αμαρτωλό κράτος και να οικοδομήσουμε στη θέση του ένα νέο, και τρίτον να χτίσουμε συμμαχίες με άλλους τιμωρημένους μαθητές της Ευρώπης για να αμφισβητήσουμε από κοινού το κύρος της ευρωδασκάλας με τη βέργα. Θα μπορέσουμε άραγε;
ΥΠΟΚΙΝΟΥΜΕΝΕΣ ΚΑΣΣΑΝΔΡΕΣ ΚΑΙ ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ ΠΡΟΤΕΚΤΟΡΑΤΑ
Το Reuters, ο Ρουμπινί, ο Σαμαράς και οι Γερμανοί…
του Αριστοτέλη Βασιλάκη
Λίγες ώρες μετά το αποτέλεσμα των ελληνικών εκλογών το
Reuters μετέδωσε ότι ο μεγάλος νικητής των εκλογών ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ και ότι «Οι
διχασμένοι Έλληνες ρισκάρουν κοινωνική έκρηξη» με το αποτέλεσμα της 17ης
Ιουνίου, που έφερε νέα κυβέρνηση υπέρ του Μνημονίου στην εξουσία”.
Σε ανάλυση του Michael Scot αναφέρεται ότι «Μπορεί να
κέρδισε η Νέα Δημοκρατία, αλλά ο πραγματικός νικητής είναι το κόμμα της
αριστεράς ο ΣΥΡΙΖΑ. Αν δεν υπάρξει αλλαγή στο μίγμα της πολιτικής θα έχουμε
κοινωνική έκρηξη.............
ακόμη και αν έλθει ο Ιησούς Χριστός να διοικήσει την χώρα» φέρεται να δηλώνει ένας σύμβουλος της κυβέρνησης στο Reuters.
ακόμη και αν έλθει ο Ιησούς Χριστός να διοικήσει την χώρα» φέρεται να δηλώνει ένας σύμβουλος της κυβέρνησης στο Reuters.
«Τίποτα δεν θα μπορέσει να αλλάξει την πορεία της Ελλάδας
προς το χάος, αν ακολουθηθεί η ίδια πολιτική και η κυβέρνηση θα καταρρεύσει
πολύ σύντομα υπό το βάρος της κοινωνικής αναταραχής» καταλήγει το τηλεγράφημα.
Παράλληλα ο Ν.Ρουμπινί έδωσε «ζωή» έξι μηνών στη νέα κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ,
προβλέποντας ότι «Θα καταρρεύσουν με πάταγο».
Δεν μου αρέσει να γίνομαι Κασσάνδρα και να μην δίνω την
ελάχιστη πίστωση χρόνου σε μια νέα κυβέρνηση… Δεν μπορώ να γνωρίζω τι ρόλο
μπορεί να παίζει το Reuters ή ο Ρουμπινί, αυτό που ξέρω πάντως είναι ότι η
επιτυχία της κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, δεν εξαρτάται από το πόσο
αποτελεσματική μπορεί να αποδειχτεί η ίδια, αλλά από τις προθέσεις των Γερμανών
και του ευρωπαϊκού τραπεζικού κατεστημένου…
Αν επιμείνουν στην γνωστή «συνταγή αποτυχίας», δηλαδή των
σκληρών και άδικων κοινωνικά μέτρων και παράλληλα ζητούν την εκποίηση σε τιμή
ευκαιρίας της δημόσιας περιουσίας, είναι σίγουρο ότι η κυβέρνηση Σαμαρά δεν
έχει κανένα σοβαρό μέλλον…
Διάβασα με λύπη μου ότι μία ομάδα από ηγετικές
προσωπικότητες της Ευρώπης, μεταξύ αυτών και οι Jacques Delors και Helmut
Schmidt προτείνει τη δημιουργία ενός ταμείου χρέους που θα εκδώσει ευρωομόλογα
με κοινή εγγύηση σε αντάλλαγμα για την παράδοση εκ μέρους των κυβερνήσεων του
ελέγχου επί των εθνικών προϋπολογισμών, δηλαδή με αντάλλαγμα την εθνική
κυριαρχία!!!!
Αυτού του είδους οι λογικές, πολύ δύσκολα πλέον θα βρουν
υποστηρικτές στην Ελληνική κοινωνία… Η Ευρώπη που ονειρεύονται οι Γερμανοί και
τα τσιράκια τους, με αφέντες τους ίδιους και δούλους όλους τους νότιους, είναι
μια Ευρώπη, η οποία δεν μπορεί να έχει ούτε παρόν, ούτε μέλλον… Η οικονομική
ένωση και ακόμα περισσότερο η πολιτική ένωση απαιτεί κοινωνική δικαιοσύνη…
Θέλω να πιστεύω ότι ο Αντώνης Σαμαράς, δεν θα αποδειχτεί
Γιώργος Παπανδρέου… Η καταγωγή τους υποδηλώνει ότι δεν είναι ίδιοι… Αν ο
Σαμαράς δεν καταφέρει ν’ αλλάξει το κλίμα στην Ευρώπη, έχοντας αρκετούς
συμμάχους είναι αλήθεια, φοβάμαι ότι το Reuters και ο Ρουμπινί θ’ αποδειχτούν
προφητικοί…
Ο ΕΞ "ΑΧΛΑΔΟΣ" ΓΕΝΙΤΣΑΡΟΣ
«Προσβλητικές εξαλλοσύνες αξιωματούχων των Σκοπίων υπονομεύουν τις διμερείς σχέσεις»
Έντονη
ήταν η αντίδραση της Αθήνας στις χθεσινές δηλώσεις του πρωθυπουργού της
πΓΔΜ περί «πολιτικής γενοκτονίας» της χώρας του από την Ελλάδα.
Σε ανακοίνωση του το υπουργείο Εξωτερικών σημειώνει πως «οι προσβλητικές εξαλλοσύνες αξιωματούχων των Σκοπίων...
, και μάλιστα λίγες ημέρες μετά την ανάληψη των καθηκόντων της νέας κυβέρνησης στην Ελλάδα, ασφαλώς δεν αποτελούν καλό σύμβουλο για τη δημιουργία κατάλληλου κλίματος προς επίτευξη αμοιβαία αποδεκτής λύσης».
Ο εκπρόσωπος του υπουργείου Γρηγόρης Δελαβέκουρας επισημαίνει πως διαχρονική επιθυμία της Ελλάδας είναι η ταχεία επίλυση του ζητήματος της ονομασίας, όμως, υπογραμμίζει πως δηλώσεις σαν αυτές του Νίκολα Γκρούεφσκι υπονομεύουν τις διμερείς σχέσεις.
Μιλώντας σε τηλεοπτικό σταθμό της χώρας του ο πρωθυπουργός της πΓΔΜ επεσήμανε πως «η Ελλάδα ασκεί πολιτική γενοκτονία εναντίον μας. Αυτό που κάνει η Ελλάδα αφορά τη μοίρα των ανθρώπων, παρεμποδίζει την ένταξή μας σε ΝΑΤΟ και ΕΕ και όλα τα οφέλη που μπορούμε να έχουμε». Ο κ. Γκρούεφσκι, σημείωσε επίσης ότι με δεδομένο το πολιτικό παρελθόν του κ. Α. Σαμαρά πάνω σε αυτό το ζήτημα, δεν περιμένει πολλά από αυτόν.
Σε ανακοίνωση του το υπουργείο Εξωτερικών σημειώνει πως «οι προσβλητικές εξαλλοσύνες αξιωματούχων των Σκοπίων...
, και μάλιστα λίγες ημέρες μετά την ανάληψη των καθηκόντων της νέας κυβέρνησης στην Ελλάδα, ασφαλώς δεν αποτελούν καλό σύμβουλο για τη δημιουργία κατάλληλου κλίματος προς επίτευξη αμοιβαία αποδεκτής λύσης».
Ο εκπρόσωπος του υπουργείου Γρηγόρης Δελαβέκουρας επισημαίνει πως διαχρονική επιθυμία της Ελλάδας είναι η ταχεία επίλυση του ζητήματος της ονομασίας, όμως, υπογραμμίζει πως δηλώσεις σαν αυτές του Νίκολα Γκρούεφσκι υπονομεύουν τις διμερείς σχέσεις.
Μιλώντας σε τηλεοπτικό σταθμό της χώρας του ο πρωθυπουργός της πΓΔΜ επεσήμανε πως «η Ελλάδα ασκεί πολιτική γενοκτονία εναντίον μας. Αυτό που κάνει η Ελλάδα αφορά τη μοίρα των ανθρώπων, παρεμποδίζει την ένταξή μας σε ΝΑΤΟ και ΕΕ και όλα τα οφέλη που μπορούμε να έχουμε». Ο κ. Γκρούεφσκι, σημείωσε επίσης ότι με δεδομένο το πολιτικό παρελθόν του κ. Α. Σαμαρά πάνω σε αυτό το ζήτημα, δεν περιμένει πολλά από αυτόν.
ΜΑΥΡΑ ΚΙ ΑΡΑΧΝΑ
ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ:Η Ελλάδα έχει τελειώσει
Συνέντευξη Βαρουφάκη στο ABC (BBC της Αυστραλίας
LEIGH SALES, Παρουσιαστής: Μαζί μας σήμερα από την Αθήνα είναι ο Έλληνας οικονομολόγος Γιάννης Βαρουφάκης.
Το προφανές ερώτημα είναι: τι θα γίνει τώρα;
Γ.
ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ: Λοιπόν, ο εκτροχιασμός του τρένου που είναι η ευρωζώνη, η
οποία ξεκίνησε με την Ελλάδα και στη συνέχεια άρχισαν να φεύγουν
διαδοχικά και άλλα βαγόνια - η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, τώρα και η
Ισπανία - συνεχίζεται. Και η χθεσινή ψηφοφορία δεν πρόκειται να αλλάξει
τίποτα. Όλος ο............
ενθουσιασμός και οι εορτασμοί είναι πλήρως και εντελώς άστοχοι. Φοβάμαι ότι η ευρωζώνη και η Ευρώπη συνεχίζει την ίδια διαδρομή εδώ και τα δύο τελευταία χρόνια με μια πλειάδα λαθών, που καταντάνε κωμικά πια. Κοιτάξτε την Ισπανία, τι συμβαίνει σήμερα. Κοιτάξτε τι συμβαίνει στην Ιταλία. Εκτός αν η λογική ή ό,τι περνάει για λογική στην ευρωπαϊκή προσέγγιση στην κρίση αλλάξει και μάλιστα πολύ σύντομα η ευρωζώνη θα αποτελεί ιστορία.
ενθουσιασμός και οι εορτασμοί είναι πλήρως και εντελώς άστοχοι. Φοβάμαι ότι η ευρωζώνη και η Ευρώπη συνεχίζει την ίδια διαδρομή εδώ και τα δύο τελευταία χρόνια με μια πλειάδα λαθών, που καταντάνε κωμικά πια. Κοιτάξτε την Ισπανία, τι συμβαίνει σήμερα. Κοιτάξτε τι συμβαίνει στην Ιταλία. Εκτός αν η λογική ή ό,τι περνάει για λογική στην ευρωπαϊκή προσέγγιση στην κρίση αλλάξει και μάλιστα πολύ σύντομα η ευρωζώνη θα αποτελεί ιστορία.
LEIGH
: Λοιπόν, ας μείνουμε με την γενική εικόνα για την ώρα πριν εμβαθύνουμε
στην Ελλάδα. Τι νομίζετε ότι θα μπορούσε να συμβεί για να αποτραπεί η
καταστροφή όπως την προβλέπετε;
ΓΙΑΝΝΗΣ
ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ: Τρία πράγματα, πολύ απλά βήματα που πρέπει να ληφθούν.
Κοιτάξτε, στην Ευρώπη, είτε πρόκειται για την Ελλάδα ή την Ισπανία, αυτό
που έχουμε τώρα είναι αφερέγγυες τράπεζες που βρίσκονται σε θανάσιμο
εναγκαλισμό με αφερέγγυα κράτη. Έτσι, τα κράτη δανείζονται από τον
πυρήνα της Ευρώπης, προκειμένου να δώσουν στις τράπεζες και οι τράπεζες
δανείζονται για να δώσουν στο κράτος και έτσι τράπεζες και κράτη είναι
εγκλωβισμένοι σε ένα θανάσιμο εναγκαλισμό που αναμένεται να καταλήξει σε
ναυάγιο πολύ γρήγορα. Λοιπόν, αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να
σπάσουμε αυτό το δεσμό μεταξύ αφερέγγυων τραπεζών και κρατών σε
πτώχευση. Ο τρόπος να γίνει αυτό είναι να ενοποιήσουμε το τραπεζικό
σύστημα, να το εξευρωπαΐσουμε μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και να
χρηματοδοτείται άμεσα και όχι μέσω εθνικών κυβερνήσεων. Αυτό είναι ένα
πολύ απλό βήμα, αλλά φαίνεται ότι είναι ένα βήμα πάρα πολύ μακριά από
την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Δεύτερον,
αυτό που χρειάζεται είναι η αμοιβαιοποίηση, ένα είδος κοινού χρέους,
όπως έχουμε στην Αυστραλία, ξέρετε, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση έχει το
δικό της χρέους, πέραν αυτού των πολιτειών. Και τρίτον, χρειαζόμαστε μια
επενδυτική πολιτική η οποία να διατρέχει ολόκληρη την ευρωζώνη. Επειδή
έχετε μια δευτερεύουσα νομισματική περιοχή, πρέπει να έχετε μια
επενδυτική στρατηγική, ένα μηχανισμό ανακύκλωσης για το όλο θέμα. Αν δεν
έχουμε αυτά τα πράγματα, και η Γερμανία δεν τα θέλει, φοβάμαι ότι δεν
υπάρχει απολύτως τίποτα που να αποτρέψει τη συνέχιση αυτού του
εκτροχιασμού σε αργή κίνηση. LEIGH
: Για να επιστρέψω στην Ελλάδα συγκεκριμένα, οι πολιτικοί στην χώρα δεν
μπορούσαν καν να συμφωνήσουν σχετικά με τους όρους μιας τηλεοπτικής
συζήτησης κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας. Πώς πρόκειται
να συμβιβαστούν για τα μέτρα που αφορούν την ανάκαμψη της ελληνικής
οικονομίας;
ΓΙΑΝΝΗΣ
ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ: Δεν μπορούν να διορθώσουν την ελληνική οικονομία. Η
ελληνική οικονομία έχει τελειώσει. Η ελληνική οικονομία βρίσκεται σε μια
μεγάλη, μεγάλη ύφεση. Η αυξανόμενη κοινωνική οικονομία περνάει ένα
μακρύ χειμώνα δυσαρέσκειας. Δεν υπάρχει καμία δύναμη, καμία δύναμη εντός
της ελληνικής οικονομίας, εντός της ελληνικής κοινωνίας, που μπορεί να
αποτρέψει - φανταστείτε ότι είμαστε στο Οχάιο το 1931 και ρωτούσαμε: τι
μπορεί να κάνουν οι πολιτικοί του Οχάιο για να σώσουν το Οχάιο από τη
Μεγάλη Ύφεση; Η απάντηση είναι τίποτα.
LEIGH: Λοιπόν, τι θα συμβεί στη συνέχεια στην Ελλάδα;
ΓΙΑΝΝΗΣ
ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ: Εξαρτάται από το τι θα συμβεί στην ευρωζώνη. Ακριβώς όπως
αυτό που συνέβη στο Οχάιο εξαρτήθηκε από την άνοδο του προέδρου Ρούζβελτ
και του New Deal, αν δεν έχουμε μια νέα συμφωνία για την Ευρώπη, η
Ελλάδα δεν πρόκειται να πάρει ανάσα. Αυτό δεν σημαίνει ότι εάν η Ευρώπη
γιατρέψει τις πληγές της, θα γιατρευτεί και η Ελλάδα. Είναι μια
απαραίτητη προϋπόθεση να βρει η ευρωζώνη ένα ορθολογικό σχέδιο για τον
εαυτό της. Δεν είναι η επαρκής προϋπόθεση. Η Ευρώπη μπορεί να διορθωθεί
αλλά η Ελλάδα με τη σαθρότητα και τα κακώς κείμενα που την χαρακτηρίζουν
μπορεί να μην ανακάμψει ποτέ. Αλλά έως ότου (και αν) η ευρωζώνη βρει
ένα λογικό σχέδιο για να σταματήσει αυτό το ναυάγιο σε όλη την Ευρωπαϊκή
Ένωση, σε ολόκληρη την ευρωζώνη, η Ελλάδα δεν θα έχει καμία τύχη.
LEIGH:
Διάβασα κάποια στατιστικά σήμερα ότι επτά στους δέκα Έλληνες θέλουν να
μεταναστεύσουν. Πώς θα περιγράφατε την εθνική διάθεση εκεί;
ΓΙΑΝΝΗΣ
ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ: Αυτή είναι η δικιά μας Μεγάλη Ύφεση. Όχι μόνο από
οικονομικής άποψης, αλλά και με μια ψυχολογική έννοια. Οι Έλληνες
βρίσκονται σε κατατονική κατάσταση. Από τη μια στιγμή στην άλλη, σε
κατάσταση οργής, αυτή είναι μια τυπική περίπτωση μανιοκατάθλιψης. Δεν
υπάρχουν προοπτικές. Δεν υπάρχει φως στην άκρη του τούνελ. Υπάρχουν
θυσίες, αλλά κανείς δεν έχει την αίσθηση ότι οι θυσίες λαμβάνουν τη
μορφή κάποιου είδους επένδυσης για αλλαγή πορείας. Αυτό είναι το
πρόβλημα όταν είστε κολλημένοι σε μια ευρωζώνη που είναι πραγματικά
άσχημα σχεδιασμένη, η οποία καταρρέει και η οποία δεν δίνει ευκαιρίες
στα πιο αδύναμα μέλη της του να διαφύγουν μέσω κάποιου είδους λυτρωτικής
κρίσης.
Δευτέρα 25 Ιουνίου 2012
ΤΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 2
Το πρόβλημα του παππού !!! (το αστείο της ημέρας - ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ)
Κάθονταν τρεις συνταξιούχοι στο καφενείο και μιλούσαν για τα προβλήματα υγείας τους.
Λέει λοιπόν πρώτος ο μπάρμπα-Θανάσης:
- Αφήστε ρε παιδιά δεν περίμενα ότι θα καταντήσω έτσι. Προχθές μου ζήτησε η εγγονή μου να την διαβάσω και δεν έβλεπα τα γράμματα. Ποιος εγώ που χτύπαγα πουλί στα διακόσια μέτρα.
Συνηγορεί και ο μπάρμπα-Κώστας:
- Που να δείτε τι έπαθα εγώ. Πήγα να δω ένα φίλο, τον Μήτσο που μένει στον πρώτο όροφο, μόνο δεκαεπτά σκαλοπάτια και φούσκωσα. Ποιος εγώ που για προθέρμανση έτρεχα μαραθώνιο.
Φτάνει και η σειρά το μπάρμπα-Λιάκου:
- Και που να σας πω τι έχω πάθει εγώ. Προχθές ήρθε η Σβετλάνα να μου καθαρίσει το σπίτι. Ανέβηκε στην σκάλα, εγώ από κάτω κοίταζα.
Έχει ένα πισινό καταπληκτικό, κάτι πόδια τρία μέτρα.
Την κατέβασα από την σκάλα, το ένα έφερε το άλλο και την π... Όταν τελειώσαμε γυρνάει θυμωμένη και μου λέει: "Αμάν, κύριος Λιάκος, τρίτη φορά σήμερα!!!! Τι έχετε πάθει; "
Είδατε ρε παιδιά τι έχω πάθει; ΞΕΧΝΑΩ, ΞΕΧΝΑΩ !!!
ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΕΜΕΙΝΕ - ΠΟΛΛΑ ΔΙΔΑΞΕ . ΠΟΥ ΝΑ ΒΡΕΘΟΥΝ ΟΜΩΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΜΕ ΤΕΤΟΙΕΣ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΕΣ!!!!
Αυτό συμβαίνει όταν κάποιος μορφωμένος (με επάρκεια προσόντων) γίνεται Πρωθυπουργός...
Ευτυχώς που σε 2 εβδομάδες φεύγει - Χαλάει την πιάτσα
"Ανάγκασε" τους ευρωπαίους ηγέτες αργά τη νύχτα να επιστρέψουν στις θέσεις τους με την ομιλία του για την Ελλάδα και τους Έλληνες.
Ενδιαφέρθηκε προσωπικά αν έφαγαν τα μέλη της ελληνικής αντιπροσωπείας.
Έστειλε ευχαριστήρια κάρτα στους Βέλγους αστυνομικούς που τον συνόδευαν.
Άγνωστα στιγμιότυπα από την πρώτη και πιθανότατα τελευταία Σύνοδο Κορυφής, στην οποία συμμετείχε ο υπηρεσιακός πρωθυπουργός κ. Π. Πικραμένος, αναδεικνύει σήμερα το «Έθνος της Κυριακής» σε ένα «μίνι οδοιπορικό» των όσων συνέβησαν εκτός "ημερησίας διατάξεως".
Όπως σημειώνεται στο σχετικό δημοσίευμα, οι θετικές εντυπώσεις από την παρουσία του ανώτατου δικαστικού φάνηκαν ήδη με την προσέλευσή του στη Σύνοδο, καθώς οι Ευρωπαίοι ηγέτες αφιέρωσαν μεγαλύτερο, από το συνηθισμένο, χρόνο για να ανταλλάξουν απόψεις μαζί του.
Η συζήτηση με την κ. Μέρκελ διήρκησε 40 λεπτά, ενώ αρκετή ώρα διήρκησαν και τα τετ-α-τετ με άλλους ηγέτες. Και βέβαια χωρίς τη βοήθεια διερμηνέα, αφού ο κ. Πικραμένος μιλά άπταιστα γερμανικά, γαλλικά και αγγλικά.
Κατά τη Σύνοδο, ο κ. Πικραμένος χρησιμοποίησε με ιδιαίτερη δεινότητα το συναισθηματικό στοιχείο, αναδεικνύοντας τις συνθήκες υπό τις οποίες διαβιεί ο μαστιζόμενος από την ανεργία και την οικονομική δυσπραγία ελληνικός λαός.
Η σύζυγος του υπηρεσιακού πρωθυπουργού παραβρέθηκε μόνο στο επίσημο γεύμα, που παρέθεσε η αντιπροσωπεία της προεδρεύουσας Φινλανδίας. Το υπόλοιπο διάστημα χρησιμοποιώντας τα μέσα μαζικής μεταφοράς επισκέφθηκε αξιοθέατα της πόλης, ενώ το κόστος του αεροπορικού εισιτηρίου της κάλυψε η ίδια.
Πρώτιστο μέλημα του κ. Πικραμένου, όταν τελείωσε το επίσημο γεύμα, ήταν να ρωτήσει εάν έφαγαν τα μέλη της ελληνικής αντιπροσωπείας. Αυτά ήταν και η συντροφιά με την οποία επέλεξε να μοιρασθεί το λίγο χρόνο του, μετά την ολοκλήρωση της συνέντευξης Τύπου, τα ξημερώματα, χρησιμοποιώντας τη πιστωτική του κάρτα για την πληρωμή του κεράσματος και καλώντας τους άνδρες της προσωπικής του φρουράς να συμμετάσχουν στην ομήγυρη με ένα ποτό, αν και αυτοί αρνήθηκαν αφού ήταν σε ώρα υπηρεσίας.
Τελική πράξη της θετικής παρουσίας του υπηρεσιακού πρωθυπουργού στη Σύνοδο ήταν ο προσωπικός χαιρετισμός, με ευχαριστίες για τις υπηρεσίες τους σε καθέναν από τους Βέλγους αστυνομικούς που συνόδευαν το θωρακισμένο αυτοκίνητο του, καθ' όλη τη διάρκεια της Συνόδου, όταν έφθασαν στο αεροδρόμιο για την αναχώρηση. Οι αστυνομικοί παρέμειναν κοντά του μέχρι που μπήκε στην αίθουσα αναχωρήσεων.
ΤΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Η κυρία και το "άγαλμα" !!! (το αστείο της ημέρας)
Η κυρία είναι στο κρεβάτι με τον εραστή της. Ξαφνικά ακούν το αυτοκίνητο του συζύγου να παρκάρει έξω απ’ το σπίτι.
Ο εραστής τρέχει πανικόβλητος να κρυφτεί. Η κυρία, πιο ψύχραιμη, του λέει:
- Πήγαινε στη γωνία και κάτσε ακίνητος!
- Μα…
- Δεν έχει μα! Κάτσε εκεί που σου λέω!
Πηγαίνει στο μπάνιο και φέρνει baby-oil και ταλκ. Τον πασαλείβει με το λάδι, τον πασπαλίζει ολόκληρο με ταλκ και του λέει :
- Κάτσε ακίνητος και κάνε το άγαλμα!
- Μα…
- Κάνε το άγαλμα, που σου λέω, αλλιώς μας έσφαξε και τους δυο!
Μπαίνει ο σύζυγος και βλέπει το “άγαλμα”.
- Τί είναι αυτό Μαρία;
- Α, τίποτε! Είχα πάει στους Παπαδοπουλαίους το Σαββατοκύριακο κι είχαν ένα τέτοιο άγαλμα και το ζήλεψα. Δεν σε πειράζει που πήρα κι εγώ ε;
- Α μπα, τί να με πειράξει;
Έκατσαν, έφαγαν, είδαν τηλεόραση και κάποια στιγμή έπεσαν για ύπνο. Λίγο αφού ξάπλωσαν, ο σύζυγος σηκώνεται, πάει στην κουζίνα, ανοίγει το ψυγείο, φτιάχνει ένα σάντουιτς, παίρνει και μια μπύρα και πάει στο “άγαλμα”.
- Έλα ρε, φάε, πιες!
Ο εραστής παγώνει απ’ το φόβο του.
- Έλα ρε, φάε κάτι! Εγώ τρεις μέρες έκανα το άγαλμα στους Παπαδοπουλαίους κι ούτε ένα ποτήρι νερό δεν μου έδωσαν!
Κυριακή 24 Ιουνίου 2012
ΠΙΘΑΝΟΝ ΝΑ ΜΑΣ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Ο αλτρουισμός, το νοιάξιμο... καμιά φορά κάνει θαύματα!
Κάποτε ένας Κινέζος μαθητής ρώτησε τον δάσκαλό του:
«Ποιά είναι η διαφορά ανάμεσα ....
στον Παράδεισο και στην Κόλαση;» Ο δάσκαλος του απάντησε: «Πολύ μικρή, ωστόσο έχει μεγάλες συνέπειες. Έλα θα σου δείξω την Κόλαση»… Μπήκαν σε ένα δωμάτιο, όπου μια ομάδα ανθρώπων κάθοταν γύρω από μια τεράστια χύτρα γεμάτη ρύζι. Όλοι όμως έμοιαζαν απελπιστικά πεινασμένοι. Ο καθένας είχε από ένα παράξενο κουτάλι που το κρατούσε από την άκρη με προσοχή κι έφτανε ως τη χύτρα. Κάθε κουτάλι, όμως, είχε τόσο μακρύ χερούλι που δεν μπορούσαν να το φέρουν στο στόμα τους. Η πείνα και η ταλαιπωρία ήταν φοβερή. -«Έλα» είπε μετά ο δάσκαλος. «Τώρα θα σε πάω στον Παράδεισο». Μπήκαν σε ένα άλλο δωμάτιο, πανομοιότυπο με το πρώτο, υπήρχε η ίδια χύτρα ρυζιού, οι ίδιοι ανθρώπων και τα ίδια περίεργα κουτάλια. Εκεί όμως όλοι έμοιαζαν πραγματικά ευτυχισμένοι. -«Δεν καταλαβαίνω» είπε ο μαθητής. «Γιατί εδώ είναι όλοι ευτυχισμένοι, ενώ στο άλλο δωμάτιο είναι τόσο δυστυχισμένοι, την στιγμή που όλα είναι ίδια και πανομοιότυπα;» Ο δάσκαλος χαμογέλασε και απάντησε: «Εδώ έμαθαν να ταΐζουν ο ένας τον άλλον...».
στον Παράδεισο και στην Κόλαση;» Ο δάσκαλος του απάντησε: «Πολύ μικρή, ωστόσο έχει μεγάλες συνέπειες. Έλα θα σου δείξω την Κόλαση»… Μπήκαν σε ένα δωμάτιο, όπου μια ομάδα ανθρώπων κάθοταν γύρω από μια τεράστια χύτρα γεμάτη ρύζι. Όλοι όμως έμοιαζαν απελπιστικά πεινασμένοι. Ο καθένας είχε από ένα παράξενο κουτάλι που το κρατούσε από την άκρη με προσοχή κι έφτανε ως τη χύτρα. Κάθε κουτάλι, όμως, είχε τόσο μακρύ χερούλι που δεν μπορούσαν να το φέρουν στο στόμα τους. Η πείνα και η ταλαιπωρία ήταν φοβερή. -«Έλα» είπε μετά ο δάσκαλος. «Τώρα θα σε πάω στον Παράδεισο». Μπήκαν σε ένα άλλο δωμάτιο, πανομοιότυπο με το πρώτο, υπήρχε η ίδια χύτρα ρυζιού, οι ίδιοι ανθρώπων και τα ίδια περίεργα κουτάλια. Εκεί όμως όλοι έμοιαζαν πραγματικά ευτυχισμένοι. -«Δεν καταλαβαίνω» είπε ο μαθητής. «Γιατί εδώ είναι όλοι ευτυχισμένοι, ενώ στο άλλο δωμάτιο είναι τόσο δυστυχισμένοι, την στιγμή που όλα είναι ίδια και πανομοιότυπα;» Ο δάσκαλος χαμογέλασε και απάντησε: «Εδώ έμαθαν να ταΐζουν ο ένας τον άλλον...».
Σάββατο 23 Ιουνίου 2012
Παρασκευή 22 Ιουνίου 2012
ΠΑΡΤΕ ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΣΩΒΡΑΚΑ ΣΤΟ ΑΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΟ . ΤΑΞΕΡΕΣ ΡΕ ΣΑΜΑΡΑ ΚΑΙ ΠΑΡΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΟΥΣ ΜΑΖΕΨΕΣ ΣΤΟ ΜΑΝΤΡΙ ΚΑΙ ΣΟΥ ΤΗΝ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΑΝΩ .
ΔΕΝ ΣΕ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΩ
K. Μητσοτάκης προς Σαμαρά: «Τι είναι αυτά που λες; Είμαι πρώτος σε
σταυρούς στην Β΄ Αθηνών και θα με κάνεις υφυπουργό; Και με τη Ντόρα
εκτός κυβέρνησης; Ε, λοιπόν, δεν σε αναγνωρίζω ως αρχηγό!»
Εσύ
μπορεί να μην τον αναγνωρίζεις Κούλη, τον αναγνωρίζει, όμως, το ΠΑΣΟΚ
(Βενιζέλος & Φίλοι) και η ΔΕΙΜΑΡ (Δήθεν ΕΙΜαστε Αριστεροί)
K. Μητσοτάκης προς Σαμαρά: «Τι είναι αυτά που λες; Είμαι πρώτος σε σταυρούς στην Β΄ Αθηνών και θα με κάνεις υφυπουργό; Και με τη Ντόρα εκτός κυβέρνησης; Ε, λοιπόν, δεν σε αναγνωρίζω ως αρχηγό!»
Εσύ μπορεί να μην τον αναγνωρίζεις Κούλη, τον αναγνωρίζει, όμως, το ΠΑΣΟΚ (Βενιζέλος & Φίλοι) και η ΔΕΙΜΑΡ (Δήθεν ΕΙΜαστε Αριστεροί)
Πέμπτη 21 Ιουνίου 2012
Η ΒΛΑΚΕΙΑ ΟΡΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ . Ε ΡΕ ΚΑΙ ΞΑΝΑΓΙΝΕΙ ΕΝΑ ΘΑΥΜΑ.....
BILD: Καπνίζουν, βρίζουν κι όλη την ώρα πίνουν καφέ...
- Προβολή φωτογραφίαςBILD: Καπνίζουν, βρίζουν κι όλη την ώρα πίνουν καφέ...
Συνεχίζει τις τουλάχιστον άκομψες αναφορές στην ελληνική εθνική ομάδα ο
γερμανικός λαϊκός Τύπος. Αυτή τη φορά γερμανός δημοσιογράφος της «Bild»
διείσδυσε στο ξενοδοχείο που έχει καταλύσει η αποστολή της Εθνικής και
περιγράφει με διάφορα χοντροκομμένα σχόλια όσα είδε ή λέει ότι είδε.
«Νιώθω σαν τον… 007. Εγώ, ένας δημοσιογράφος της «Bild» να κατασκοπεύω
τους Έλληνες, τους αντιπάλους μας την Παρασκευή. Μένουν στο ξενοδοχείο
Βαρζαβιάνκα. Τεσσάρων αστέρων, 38 χιλιόμετρα έξω από την Βαρσοβία. Εδώ
προετοιμάζεται η Ελλάδα για τον προημιτελικό του Ευρωπαϊκού
Πρωταθλήματος»…«Το δωμάτιο μου, δίκλινο, κοστίζει 93 ευρώ την βραδιά. Η ομάδα έχει το δικό της ξενοδοχείο, ουσιαστικά. 30 άνδρες ασφαλείας, δυο σε κάθε όροφο. Έτσι, πρέπει να αλλάξω τοποθεσία. Παραπονιέμαι ότι δεν έχω μπαλκόνι. Με 9 ευρώ έξτρα, παίρνω ένα. Τώρα, όμως, ζω δίπλα στον Φερνάντο Σάντος! Ο νέος μου γείτονας είναι ο ομοσπονδιακός τεχνικός της Ελλάδας»
«Από το μπαλκόνι μου βλέπω πως καπνίζει ο Σάντος. Κάνει ένα τσιγάρο. Κι άλλο ένα. Κι άλλο ένα. Μανιακός καπνιστής! Καημένε Γέγκι (το χαϊδευτικό του γερμανού προπονητή) . Θα έχει πρόβλημα αν η ελληνική «μηχανή» δουλεύει το ίδιο καλά όπως καπνίζει ο προπονητής της... Ακόμα και στα διαλλείματα της προπόνησης καπνίζει τουλάχιστον ένα, όπως πληροφορούμαι από έναν Έλληνα. Ο Φερνάντο πάντως είναι Πορτογάλος.
Το πιο περιζήτητο πράγμα ανάμεσα στους Έλληνες είναι η μηχανή του καφέ. Υπάρχουν δυο στο ξενοδοχείο. Η μια φτιάχνει καπουτσίνο και η άλλη κανονικό. Δουλεύουν και οι δυο… φουλ τάιμ!
Ο τυπικός παίκτης κυκλοφορεί κάπως έτσι: μπλε και άσπρη μπλούζα, μπλε και άσπρη φόρμα προπόνησης και γένια τριών ημερών. Προφανώς οι Έλληνες τα αφήνουν να μεγαλώσουν μέχρι να αποκλειστούν.
Βλέπω τον Θεοφάνη Γκέκα, τον επιθετικό της Μπουντεσλίγκα (Μπόχουμ, Λεβερκούζεν, Χέρτα, Φρανκφούρτη). Ο Γκέκας έχει τεράστια ακουστικά στα αυτιά του και ακούει μουσική στο «iPhone» του, τραγουδώντας πάρα πολύ δυνατά. Ακούγεται σε όλο τον όροφο.
Ξαφνικά, κάποιο φωνάζει από την πίσω αυλή. Τρέχω γρήγορα, κοιτάζω πίσω από την γωνία και βλέπω τον Γιώργο Καραγκούνη. Ο αρχηγός της Εθνικής στα 35 του. Μιλάει στο κινητό του τηλέφωνο. Φωνάζει, για την ακρίβεια. Κάθε δεύτερη λέξη είναι «μαλ…». Ένας Έλληνας φίλος μου, μου εξηγεί ότι αυτό στα γερμανικά σημαίνει κάτι σαν «φίλα μου τον κ...». Ο φωνακλάς δεν θα είναι στον αγωνιστικό χώρο την Παρασκευή. Ο μαλ…-Καραγκούνης είναι τιμωρημένος. Το απόγευμα βλέπω και τον Γιώργο Σαμαρά. Βασικά, το βερνίκι στα μαλλιά του, που ξεχωρίζει.
Τι μου κάνει εντύπωση: η διάθεση των Ελλήνων! Προχωρούν αγκαλιασμένοι, μιλούν πάρα πολύ, γελούν ακόμα περισσότερο. Και το βράδυ; Κατέβηκα στο λόμπι του ξενοδοχείου στη 1:00. Δεν εμφανίστηκε κανένας. Τώρα, ακόμα και οι μηχανές του καφέ κάνουν διάλλειμα
ΟΙ ΞΕΝΟΙ ΜΕΛΕΤΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΥΣ ΜΑΣ . ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΠΑΙΔΙΑ ΑΠΟΚΤΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΠΟΥ ΤΑ ΑΞΙΖΕΙ ????
Ιταλία: Σάστισαν οι μαθητές με τον Αριστοτέλη
- Προβολή φωτογραφίαςΙταλία:Σάστισαν οι μαθητές του Κλασικού Λυκείου στην Ιταλία, οι οποίοι εξετάζονταν στα αρχαία ελληνικά, όταν είδαν ότι το κείμενο που έπρεπε να μεταφράσουν στη γλώσσα τους, ήταν απόσπασμα από το έργο «Περί ζώων μορίων» του Αριστοτέλη. Το απόσπασμα κρίθηκε εξαιρετικά δύσκολο και ήταν μια πραγματική έκπληξη αφού η τελευταία φορά που Ιταλοί μαθητές κλήθηκαν να μεταφράσουν Αριστοτέλη στις εξετάσεις, ήταν το μακρινό 1974.
Το θέμα των αρχαίων ελληνικών είναι σήμερα ένα από τα κεντρικά ρεπορτάζ σε όλα τα ιταλικά ΜΜΕ. Ο Αριστοτέλης είναι «ο φόβος και ο τρόμος» των μαθητών, σημειώνει η Corriere della Sera, γιατί είναι δυσνόητος και είναι δύσκολο να αποδώσει κανείς τα κείμενά του με ωραίο τρόπο στα ιταλικά.
«Το ύφος του Αριστοτέλη είναι μόνο στην εμφάνιση απλό, με λίγες δευτερεύουσες. Στην πραγματικότητα όμως, η σύνταξή του, δημιουργεί κάποια προβλήματα, γιατί πρόκειται για ένα κείμενο που δεν προοριζόταν για ανάγνωση, που μοιάζει περισσότερο με μια σειρά σημειώσεων» λέει ο Μαουρίτσιο Σονίνο, ερευνητής της ελληνικής γλώσσας και λογοτεχνίας στο πανεπιστήμιο Sapienza της Ρώμης.
ΕΧΕΙ ΠΛΑΚΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΙΝΗ Η ΕΙΔΗΣΗ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΠΛΑΚΑ ΘΑ ΕΧΕΙ ΑΝ ΤΗΝ ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΤΗΝ ΑΠΟΔΕΧΤΗΚΕ Ο ΣΑΜΑΡΑΣ . Ε ΡΕ ΓΛΕΝΤΙΑ ΚΑΙ ΡΕΖΙΛΙΚΙΑ !!!!!! ΜΕ ΤΙΣ ΥΓΕΙΕΣ ΜΑΣ !!!
Απαίτηση του ΠΑΣΟΚ να μην γίνει Εξεταστική Επιτροπή για το Μμημόνιο!!!
Κι όμως, έγινε κι αυτό. Το ΠΑΣΟΚ κατέθεσε αίτημα στο πλαίσιο της προγραμματικής συμφωνίας, να μην υπάρξουν εξεταστικές επιτροπές και διώξεις κατά πολιτικών προσώπων που πήραν μέρος στις διαπραγματεύσεις για τα Μνημόνια, την τελευταία διετία.
Δηλαδή όσοι χειρίστηκαν την υπόθεση της οικονομίας, αυτοί που μιλούσαν για Τιτανικούς και βούλιαξαν τη χώρα θα περάσουν από την Κολυμβήθρα του Σιλωάμ της νέας κυβέρνησης;
Κάποιοι μάλιστα από αυτούς φαίνεται να μπαίνουν και στην κυβέρνηση σε κρίσιμα υπουργεία.
Ο κ. Ζαννιάς που προαλείφεται για το υπουργείο Οικονομικών δεν ήταν μέσα στους βασικούς διαπραγματευτές στις κυβερνήσεις Παπανδρέου και Παπαδήμου;
Μου φαίνεται ότι δεν ξεκίνησε καλά η κυβέρνηση των τριών.
Τετάρτη 20 Ιουνίου 2012
ΚΑΤΑ ΣΩΚΡΑΤΗΝ ΟΡΙΣΜΟΙ ΤΟΥ "ΜΟΡΦΩΜΕΝΟΥ"
Ο κατά Σωκράτη ορισμός του μορφωμένου ανθρώπου...
Όταν ρώτησαν το Σωκράτη να τους δώσει τον ορισμό του μορφωμένου ανθρώπου,Δεν ανέφερε τίποτε για τη συσσώρευση γνώσεων. «Η μόρφωση είπε, είναι θέμα συμπεριφοράς...Ποιους ανθρώπους λοιπόν θεωρώ μορφωμένους;
1. Πρώτα απ' όλους αυτούς που ελέγχουν δυσάρεστες καταστάσεις, αντί να ελέγχονται από αυτές...
2. Αυτούς που αντιμετωπίζουν όλα τα γεγονότα με γενναιότητα και λογική..
3. Αυτούς που είναι έντιμοι σε όλες τους τις συνδιαλλαγές..
4. Αυτούς που αντιμετωπίζουν γεγονότα δυσάρεστα και ανθρώπους αντιπαθείς καλοπροαίρετα.
5. Αυτούς που ελέγχουν τις απολαύσεις τους..
6. Αυτούς που δεν νικήθηκαν από τις ατυχίες και τις αποτυχίες τους..
7. Τελικά αυτούς που δεν έχουν φθαρεί από τις επιτυχίες και την δόξα τους...»
Σωκράτης (469-399 π.Χ.)
Μετά τα ανωτέρω, πόσους μορφωμένους πολιτικούς (δικούς μας και ξένους) μπορείτε να ονομάσετε ;
Αναγνώστης
Όταν ρώτησαν το Σωκράτη να τους δώσει τον ορισμό του μορφωμένου ανθρώπου,Δεν ανέφερε τίποτε για τη συσσώρευση γνώσεων. «Η μόρφωση είπε, είναι θέμα συμπεριφοράς...Ποιους ανθρώπους λοιπόν θεωρώ μορφωμένους;
1. Πρώτα απ' όλους αυτούς που ελέγχουν δυσάρεστες καταστάσεις, αντί να ελέγχονται από αυτές...
2. Αυτούς που αντιμετωπίζουν όλα τα γεγονότα με γενναιότητα και λογική..
3. Αυτούς που είναι έντιμοι σε όλες τους τις συνδιαλλαγές..
4. Αυτούς που αντιμετωπίζουν γεγονότα δυσάρεστα και ανθρώπους αντιπαθείς καλοπροαίρετα.
5. Αυτούς που ελέγχουν τις απολαύσεις τους..
6. Αυτούς που δεν νικήθηκαν από τις ατυχίες και τις αποτυχίες τους..
7. Τελικά αυτούς που δεν έχουν φθαρεί από τις επιτυχίες και την δόξα τους...»
Σωκράτης (469-399 π.Χ.)
Μετά τα ανωτέρω, πόσους μορφωμένους πολιτικούς (δικούς μας και ξένους) μπορείτε να ονομάσετε ;
Αναγνώστης
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)