ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΔΕΝ ΣΥΜΦΕΡΕΙ ΜΑΛΛΟΝ ΝΑ ΒΓΕΙ ΠΡΩΤΟΣ . Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΘΕΣΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ Σ΄ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

Κρυφές δημοσκοπήσεις, φανερά συμπεράσματα

12/06/2012 16:34

Φυτιλιές

Αν πιστέψουμε όλες τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, πρώτο κόμμα στις εκλογές της Κυριακής θα τερματίσει η Ν.Δ.
Και, μάλλον, είναι περισσότερο πιστευτές από εκείνες που, νωρίτερα, ήθελαν να κερδίζει ο ΣΥΡΙΖΑ. Είτε σας αρέσει, είτε όχι, σύμφωνα με τις πληροφορίες του blog οι πληροφορίες για νικηφόρα επέλαση του Τσίπρα μάλλον ήταν, σε ένα τουλάχιστο βαθμό, προϊόν της επικοινωνιακής στρατηγικής που εφαρμόζει η Ν.Δ. μετά τις 6 Μαΐου. Μια επικοινωνιακής στρατηγικής με τα εξής δύο βασικά χαρακτηριστικά:

1. Πλήρης απόσυρση του προσώπου του Αντώνη Σαμαρά από την καμπάνια, σε αντίθεση με το προ της 6^ης Μαΐου διάστημα.
2. Απόλυτη επένδυση στο «καταστροφικό τσουνάμι που συνεπάγεται ενδεχόμενη επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ» (με απότοκο και τα σχετικά αστεία που έχουν κατακλύσει το Internet).

Είτε σας αρέσει η επικοινωνιακή προσέγγιση της Ν.Δ., είτε σας προκαλεί τάσεις προς έμετο, αν θέλετε να είστε αντικειμενικοί πρέπει να παραδεχθείτε ένα πράγμα: Πιάνει. Ειδικά στην ελληνική περιφέρεια, ο κόσμος έχει κατατρομοκρατηθεί από τον –υπαρκτό ή φανταστικό, δεν έχει σημασία- κίνδυνο να έρθει η… συμμορία της δραχμής και να μας πάρει τα χωράφια, τα σπίτια, τα παιδιά, τα πάντα.
Εξ ου και ένας στους πέντε από τους –λίγους είναι η αλήθεια- ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ στις 6 Μαΐου πάει σούμπιτος στη Ν.Δ. «Τι ΠΑΣΟΚ, τι Ν.Δ., σημασία έχει να μη μας πάρουν τα ευρώ μας», σκέφτονται προφανώς οι μέχρι πρότινος άσπονδοι εχθροί. Με συνέπεια το ΠΑΣΟΚ να καταγράφεται κάτω και από το 10%, φλερτάροντας με το μεγαλύτερο εκλογικό εξευτελισμό της ιστορίας του. Κατόπιν τούτου, ο Βενιζέλος μπορεί να ελπίζει μόνο στο ρόλο που θα μπορέσει να διεκδικήσει μετεκλογικά, θέτοντας τους –μια χούφτα- βουλευτές του στις υπηρεσίες της κυβέρνησης συνεργασίας με επίκεντρο τον Αντώνη Σαμαρά και τη Ν.Δ.
Διότι, τα ποσοστά που καταγράφει η Ν.Δ. είναι αρκετά υψηλά και ενδέχεται να ξεπεράσουν και το 30% δίνοντας στον Σαμαρά μια κοινοβουλευτική ομάδα της τάξης των 130 βουλευτών. Αυτό το νούμερο θα επιτρέψει το σχηματισμό κυβέρνησης με σχετική ευκολία (στην οποία θα βοηθήσει και η προοπτική να τους πάρουν με τις λεμονόκουπες αν οδηγήσουν τρίτη φορά τον τόπο σε εκλογές).
Αλλά, μου φαίνεται ότι ούτε τον ΣΥΡΙΖΑ χαλάει μια προοπτική ισχυρής Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Είναι, μάλιστα, βέβαιο ότι κάποια στελέχη του όχι μόνο δεν τα χαλάει η απομάκρυνση του κυβερνητικού ονείρου, αλλά μάλλον τα ανακουφίζει βαθιά. Είναι οι άνθρωποι του ΣΥΡΙΖΑ που θεωρούν ότι η παράταξη έφτασε πολύ γρήγορα στα σκαλοπάτια του Μαξίμου και φοβούνται –τρέμει το φυλλοκάρδι τους, για την ακρίβεια- μην αποδειχθούν ανέτοιμοι και τους μείνει η χώρα στα χέρια. Προτιμούν σαφώς το σενάριο ενός ικανού χρονικού διαστήματος, στη διάρκεια του οποίου θα ψηθούν στα έδρανα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και, όταν η Ν.Δ. θα καταρρεύσει υπό το βάρος των κοινωνικών αντιδράσεων –όπως είναι σίγουροι οι συγκεκριμένοι ΣΥΡΙΖΑίοι ότι θα συμβεί- θα έρθουν οι ίδιοι, έτοιμοι πλέον να βγάλουν τη χώρα από το αδιέξοδο.
Ομως, ούτε και τον Σαμαρά μοιάζει να χαλάει το σενάριο ενός ισχυρού ΣΥΡΙΖΑ. Το αντίθετο, μάλιστα. Μια τέτοια εξέλιξη θα του επιτρέψει να πάει στις 18 Ιουνίου στις Βρυξέλλες και να τους πει «Αδέλφια, έχετε δύο επιλογές. Είτε το χαλαρώνετε το πράγμα και, κουτσά-στραβά, το μανουβράρουμε το καράβι, ώστε και εσείς κάποια λεφτά να παίρνετε και ο Ελληνας να μπορεί να ζήσει διατηρώντας μια στοιχειώδη αξιοπρέπεια. Είτε επιμένετε στην τρέλα της αυστηρής τήρησης μνημονίων και δανειακών συμβάσεων, γίνεται ο κακός χαμός, σε δυο μήνες πέφτει η κυβέρνησή μου και βγάλτε τα πέρα με τον Τσίπρα».
Στην τελική, λοιπόν, το ερώτημα για τον Σαμαρά είναι κατά πόσον έχει μείνει κάνα δράμι λογικής στη Μέρκελ.
Μη με ρωτάτε… Θα σας γελάσω. Και δεν το θέλω.
Γιώργος Ε. Χριστοφορίδης